Przejdź do zawartości

Korwety typu Baynunah

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Korwety typu Baynunah
Ilustracja
Kraj budowy

 Francja
 Zjednoczone Emiraty Arabskie

Użytkownicy

 Zjednoczone Emiraty Arabskie (6)

Stocznia

Constructions Mecaniques de Normandie
Abu Dhabi Ship Building

Wejście do służby

2011

Zbudowane okręty

6

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

930 ton

Długość

71,3 m

Szerokość

11,0 m

Zanurzenie

2,80 m

Napęd

4 silniki diesla o mocy 4,2 MW każdy, 3 pędniki hydrodynamiczne.

Prędkość

32 węzły

Zasięg

2400 mil morskich przy prędkości 15 węzłów

Załoga

55

Uzbrojenie

76 mm Armata okrętowa OTO Melara 76/62
8 x Exocet
8x Evolved Sea Sparrow
21 x RIM-116 Rolling Airframe Missile,
2 x Rheinmetall MLG 27 27 mm.

Wyposażenie lotnicze

1 x Eurocopter Panther

Baynunah – typ korwet Marynarki Wojennej Zjednoczonych Emiratów Arabskich. Zaprojektowane we francuskim koncernie Constructions Mecaniques de Normandie z Cherbourga we współpracy z Abu Dhabi Ship Building. Pierwszy okręt zbudowano we Francji, pozostałe 5 w stoczni w Abu Zabi.

Mimo niewielkich rozmiarów okręty te, zaprojektowane głównie do działań przybrzeżnych, są silnie uzbrojone i mogą prowadzić działania na otwartych morzach.

Do głównych zadań należą: służba patrolowa, przechwytywanie wrogich jednostek, obserwacja powierzchni morza oraz przestrzeni powietrznej, wspieranie jednostek lądowych, ochrona portów oraz stawianie min.

Napęd okrętu stanowią 4 silniki diesla pracujące w układzie CODAD. Moc każdego silnika to 4,2 MW. Okręt ma 3 pędniki hydrodynamiczne Kamewa. Osiąga prędkość 32 węzły. Zasięg okrętów wynosi 2400 mil morskich (przy prędkości 15 węzłów), a autonomiczność 14 dni.

Rufę okrętu zajmuje pokład helikopterowy i hangar dla jednego śmigłowca Eurocopter Panther.

Kadłub okrętu jest stalowy, nadbudówka aluminiowa. Kształt nadbudówki oraz masztów ma zapewnić mniejszą wykrywalność przez radary.

Pierwsza jednostka, „Baynunah” została zwodowana w Cherbourgu w czerwcu 2009 i przekazana marynarce ZEA w 2011. W tym samym roku do służby wszedł pierwszy z okrętów zbudowanych w Abu Zabi. Ostatni z serii został zwodowany 6 lutego 2014[1].

Uzbrojenie[edytuj | edytuj kod]

Głównym działem okrętu jest armata okrętowa Oto Melara kalibru 76 mm na przednim pokładzie. Do obrony bliskiej przeznaczono dwa 27-milimetrowe działka Rheinmetall MLG 27. Do zwalczania celów nawodnych służy 8 pocisków Exocet. Przeciwko celom powietrznym okręt może użyć Evolved Sea Sparrow (8 pociski) wystrzeliwanych z 2 wyrzutni VLS oraz 21 pocisków RIM-116 Rolling Airframe Missile (jedna wyrzutnia Mk49).

Wojna minowa[edytuj | edytuj kod]

Przewidziano instalację torów minowych na pokładzie lotniczym, a oprogramowanie systemu kierowania walką zawiera opcję zakładania pól minowych. Sonar NDS 3070 Vanguard, zamontowany pod kadłubem pozwala na wykrywanie min. Jest również możliwość zainstalowania zdalnie kierowanego pojazdu do poszukiwania i niszczenia min.

Jednostki[edytuj | edytuj kod]

W skład typu wchodzi 6 okrętów: „Baynunah” (P171), „Al Hesen” (P172), „Al Dhafra” (P173), „Mezyad” (P174), „Al Jahili” (P175) i „Al Hili” (P176).

Stocznia Abu Dhabi Ship Building proponuje budowę takich korwet dla Kuwejtu i Arabii Saudyjskiej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jeremy Binnie: UAE's final Baynunah launched. IHS Janes 360, 2014-02-06. [dostęp 2014-08-27]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]