Kowalki (województwo zachodniopomorskie)
wieś | |
widok na kościół i budynek dawnej szkoły | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
103 m n.p.m. |
Liczba ludności (2022) |
188[2] |
Strefa numeracyjna |
94 |
Kod pocztowy |
78-220[3] |
Tablice rejestracyjne |
ZBI |
SIMC |
0313609 |
Położenie na mapie gminy Tychowo | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu białogardzkiego | |
53°55′22″N 16°21′43″E/53,922778 16,361944[1] |
Kowalki (niem. Kowalk) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie białogardzkim, w gminie Tychowo. W latach 1975–1998 wieś należała do woj. koszalińskiego. Według danych UM na dzień 31 grudnia 2014 roku wieś miała 188 stałych mieszkańców[4].
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Wieś leży w odległości ok. 6 km na wschód od Tychowa, między Warninem a miejscowością Czarnkowo.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Dawny majątek lenny rodu von Kleist (Kleszczy) nadany im w 1546 roku. Był ich własnością od początku XIX wieku, kiedy to w 1804 r. został zlicytowany. W ciągu 1. poł. XIX w. majątek ten przestał istnieć, został rozparcelowany pomiędzy miejscowych gospodarzy. W roku 1865 we wsi mieszka 477 osób, natomiast w 1939 roku liczba ta wzrosła do 577.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[5][6]:
- kościół ewangelicki, obecnie rzymskokatolicki filialny pod wezwaniem kościół pw. św. Stanisława Kostki, szachulcowy, ryglowy z XVI wieku przebudowany w XIX wieku, nr rej. 244 z 19 marca 1960 r. Kościół filialny, rzymskokatolicki, należący do parafii pw. św. Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny w Mieszałkach, dekanatu Barwice, diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej, metropolii szczecińsko-kamieńskiej. Budowla na rzucie prostokąta. W połowie świątyni, po bokach, dwie symetrycznie położone kaplice z XIX w. Prezbiterium zakończone trójbocznie. Po stronie zachodniej nad nawą nadbudowana kwadratowa wieża, zwieńczona hełmem piramidalno-iglicowym, pokrytym blachą[7]. Wewnątrz znajduje się ambona barokowa z przełomu XVII/XVIII wieku, kielich z 1612 r., dzwon z 1574 r. oraz dwa renesansowe świeczniki stojące cynowe z 1597 r. obecnie znajdujące się w depozycie muzeum w Szczecinku
inne zabytki:
- chałupy nr 3 i 4 z pierwszej połowy XIX wieku i nr 18 z drugiej poł. XIX wieku – klasyczny przykład budownictwa ludowego z zachowanym układem historycznym, dodają urokowi wsi
- ciekawe stanowisko archeologiczne – wielokulturowe cmentarzysko. Występują tu groby szkieletowe i ciałopalne z bogatym wyposażeniem w materiał archeologiczny, pozwalający datować obiekt na późny okres rzymski; występuje w odległości ok. 50 m na wschód od wsi, na niewielkim siodłowatym wzniesieniu.
Gospodarka[edytuj | edytuj kod]
W miejscowości znajduje się jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej.
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
W Kowalkach znajduje się pole namiotowe.
Komunikacja[edytuj | edytuj kod]
W miejscowości nie ma przystanku komunikacji autobusowej.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 60024
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-07] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 532 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ UM: Wykaz liczby mieszkańców w Gminie Tychowo, stan na 31-12-2014 r.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. zachodniopomorskiego – stan na 31.12.2012 r.. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 4. [dostęp 2013-03-30].
- ↑ „Zachodniopomorski Wojewódzki Konserwator Zabytków”. Szczecin.
- ↑ Andrzej Świrko , Szlakami otwartych kościołów dorzecza Parsęty, Elżbieta Mitura, Karlino: Związek Miast i Gmin Dorzecza Parsęty, 2007, s. 69, ISBN 978-83-7518-021-3, OCLC 297855984 .