Krupa (obwód grodzieński)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krupa
Крупава
Крупово
Ilustracja
Kościół Trójcy Przenajświętszej w Krupie
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

lidzki

Sielsowiet

Krupa

Populacja
• liczba ludności


622
(2019)

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Krupa”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po lewej znajduje się punkt z opisem „Krupa”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Krupa”
Ziemia53°55′38″N 25°11′51″E/53,927222 25,197500

Krupa[1] (biał. Крупава, Krupawa; ros. Крупово, Krupowo) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie lidzkim, w sielsowiecie Krupa, nad Krupką.

Siedziba rzymskokatolickiej parafii Trójcy Przenajświętszej[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1460 zbudowano tu kościół katolicki[2]. W Rzeczypospolitej Obojga Narodów wieś leżała w województwie wileńskim, w powiecie lidzkim.

W XIX i w początkach XX w. wieś i folwark położone w Rosji, w guberni wileńskiej, w powiecie lidzkim, w gminie Lida. Folwark był własnością Szukiewiczów.

W dwudziestoleciu międzywojennym leżała w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie lidzkim, w gminie Lida[3]. W 1921 wieś liczyła 156 mieszkańców, zamieszkałych w 30 budynkach, wyłącznie Polaków wyznania rzymskokatolickiego. Folwark zaś liczył 42 mieszkańców, zamieszkałych w 7 budynkach, wyłącznie Polaków. 24 mieszkańców było wyznania rzymskokatolickiego, 14 mojżeszowego i 4 prawosławnego[3].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019. ISBN 978-83-254-2578-4.
  2. a b Krupowo. Słowo Życia. [dostęp 2023-01-08]. (pol. • biał.).
  3. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]