Przejdź do zawartości

Kruszownica wielolistkowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kruszownica wielolistkowa
Ilustracja
Górna strona plechy
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

miseczniaki

Rząd

kruszownicowce

Rodzina

kruszownicowate

Rodzaj

kruszownica

Gatunek

kruszownica wielolistkowa

Nazwa systematyczna
Umbilicaria polyphylla (L.) Baumg.
Fl. Lips.: 571 (1790)
Dolna strona plechy

Kruszownica wielolistkowa (Umbilicaria polyphylla (L.) Baumg. – gatunek grzybów z rodziny kruszownicowatych (Umbilicariaceae)[1]. Ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów[2].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Umbilicaria, Umbilicariaceae, Umbilicariales, Incertae sedis, Lecanoromycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy gatunek ten zdiagnozowany został w 1753 r. przez K. Linneusza jako Lichen polyphyllus. Do rodzaju Umbilicaria przeniósł go w 1790 r. Baumgarten i nazwa nadana przez tegoż autora jest według Index Fungorum prawidłowa. Synonimów nazwy naukowej jest około 30[3].

Nazwa polska według Krytycznej listy porostów i grzybów naporostowych Polski[2].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Plecha listkowata z glonami protokokkoidalnymi, zazwyczaj złożona z wielu listków, czasami tylko jednolistkowa. Do podłoża przyrośnięta jest uczepem. Osiąga średnicę 2-5(7) cm. Listki plechy są cienkie, skórzaste, o płatowato zaokrąglonych brzegach, karbowane i porozrywane. Górna powierzchnia jest gładka, równa, lub trochę pofałdowana oraz nieco lśniąca. Pokryta jest wielowarstwową korą. Ma barwę od brunatnej do niemal czarnej[4]. Brak izydiów. Dolna powierzchnia jest smolistoczarna, bardzo drobno chropowata i nie posiada chwytników. Reakcje barwne: rdzeń K –, C + czerwony, KC + czerwony[5].

Bardzo rzadko występują apotecja lecideowe. Mają średnicę 0,4-1,2 mm, kształt od trójkątnego do okrągławego. Ich czarne tarczki pocięte są licznymi rowkami[4]. W jednym worku powstaje po 8 bezbarwnych, elipsoidalnych lub szerokoelipsoidalnych, prostych askospor o rozmiarach 10-15 × 6-8 μm[5].

Metabolity wtórne: kwas gyroforowy, Kwas lekanorowy, kwas umbilikarowy[5].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Gatunek rozprzestrzeniony na całym świecie. Występuje na wszystkich kontynentach, z wyjątkiem Antarktydy, ale jest na należących do Antarktyki wyspach Szetlandy Południowe i Orkady Południowe. Występuje w całej Europie, łącznie z Grenlandią i najdalej na północ wysuniętym archipelagiem Svalbard w Arktyce[6]. W Polsce jest częsta w górach, na niżu bardzo rzadka, można ją tutaj spotkać tylko na głazach narzutowych. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status LC – gatunek słabo zagrożony[7]. W Polsce był gatunkiem ściśle chronionym[8], od 9 października 2014 r. został wykreślony z listy gatunków porostów chronionych[9].

Rośnie na świetlistych miejscach na skałach krzemianowych[4].

Gatunki podobne[edytuj | edytuj kod]

Charakterystycznymi cechami odróżniającymi ten gatunek kruszownicy są: plecha zazwyczaj wielopłatowa, gładka górna powierzchnia, gładka i niemal czarna dolna powierzchnia, brak chwytników i przeważnie brak apotecjów[5]. Podobna jest bardzo pospolita kruszownica strojna (Umbilicaria deusta), ale łatwo ja odróżnić, gdyż jej górna powierzchnia jest szorstka od izydiów.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Index Fungorum. [dostęp 2014-09-12]. (ang.).
  2. a b Wiesław Fałtynowicz: The Lichenes, Lichenicolous and allied Fungi of Poland.Krytyczna lista porostów i grzybów naporostowych Polski. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2003. ISBN 83-89648-06-7.
  3. Species Fungorum. [dostęp 2014-09-12]. (ang.).
  4. a b c Hanna Wójciak: Porosty, mszaki, paprotniki. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2010. ISBN 978-83-7073-552-4.
  5. a b c d Consortium of North American Lichen Herbaria. [dostęp 2014-09-12].
  6. Discover Life Maps. [dostęp 2014-09-12].
  7. Zbigniew Mirek: Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  8. Załączniki nr 1 i 2 do rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących grzybów objętych ochroną (Dz.U. z 2004 r. nr 168, poz. 1765)
  9. Dz.U. z 2014 r. poz. 1408 – Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej grzybów