Krzak dzikiej róży w ciemnych smreczynach
Krzak dzikiej róży w ciemnych smreczynach – cykl liryczny Jana Kasprowicza, składający się z czterech sonetów[1]. Utwory te są napisane dziewięciozgłoskowcem[2][3]. Rymują się kolejno abba baab ccd eed, abba abba ccd eed, abba abba ccd eed i abba abba ccd eed.
W ciemnosmreczyńskich skał zwaliska,
Gdzie pawiookie drzemią stawy,
Krzak dzikiej róży pąs swój krwawy
Na plamy szarych złomów ciska.
U stóp mu bujne rosną trawy,
Bokiem się piętrzy turnia śliska,
Kosodrzewiny wężowiska
Poobszywały głaźne ławy...
Samotny, senny, zadumany,
Skronie do zimnej tuli ściany,
Jakby się lękał tchnienia burzy.
Cisza... O liście wiatr nie trąca,
A tylko limba próchniejąca
Spoczywa obok krzaku róży.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Karolina Marlęga: Krzak dzikiej róży w Ciemnych Smreczynach - analiza i interpretacja. mloda-polska.ostatnidzwonek.pl. [dostęp 2017-01-02]. (pol.).
- ↑ Lucylla Pszczołowska: Wiersz polski. Zarys historyczny. Wrocław: Fundacja na Rzecz Nauki Polskiej, 1997, s. 279. ISBN 83-85220-79-8.
- ↑ Danuta Wilczycka: Poezje Jana Kasprowicza. Lublin: Biblios, 2013, s. 20. ISBN 978-8386581-58-0.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Jan Kasprowicz: Krzak dzikiej róży w ciemnych smreczynach. literat.ug.edu.pl. [dostęp 2017-01-02]. (pol.).
- Krzak dzikiej róży (wyd. 1898) w bibliotece Polona