Księstwo halickie

Księstwo halickie
	1144–1199
Herb	Flaga
Stolica	Halicz
Data powstania	1144
Data likwidacji	1199
Język urzędowy	staroruski
Religia dominująca	prawosławie
	Położenie na mapie świata Księstwo halickie
	49°07′N 24°44′E/49,121581 24,730325
	Multimedia w Wikimedia Commons

Księstwo halickie – ruskie księstwo dzielnicowe istniejące w XI–XII w. w dorzeczu górnego i środkowego Sanu i Dniestru oraz górnego Prutu i Seretu.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Tereny dorzecza górnego i środkowego Sanu i Dniestru oraz górnego Prutu i Seretu weszły pod panowanie Rusi Kijowskiej w X wieku. Od 1141 roku księciem halickim był Władymirko, syn Wołodara Rościsławicza. Uniezależnienie od Kijowa wywalczyli stopniowo Włodzimierz Jarosławowicz i jego następcy. Stolicą księstwa był gród w Haliczu. Za Jarosława Ośmiomysła (1153-1187) księstwo sięgało do Morza Czarnego. W 1199 księstwo przejęte zostało przez Romana Mścisławowicza. Stopniowo księstwo halickie połączone zostało z księstwem włodzimiersko-wołyńskim, dając Ruś Halicko-Włodzimierską^[1]^[2]^[3].