Kyūshū K10W

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kyūshū K10W1
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Japonia

Producent

Kyūshū

Typ

samolot szkolno-treningowy

Załoga

2

Historia
Data oblotu

1941

Wycofanie ze służby

1945

Liczba egz.

176

Dane techniczne
Napęd

1 silnik gwiazdowy Nakijama Kotobuki

Moc

600 KM (450 kW)

Wymiary
Rozpiętość

12,36 m

Długość

8,83 m

Wysokość

3,705 m

Powierzchnia nośna

22,32 m²

Masa
Własna

1476 kg

Startowa

2033 kg

Osiągi
Prędkość maks.

294 km/h

Pułap

6770 m

Zasięg

830 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 karabin maszynowy kalibru 7,7 mm, 4 bomby ćwiczebne

Kyūshū K10W1 – japoński samolot szkolno-treningowy służący do szkolenia pośredniego używany przez siły lotnicze Cesarskiej Marynarki Wojennej. Samolot wszedł do służby w 1943 i służył do końca wojny. W czasie wojny nosił amerykańskie oznaczenie kodowe Acorn.

Tło historyczne[edytuj | edytuj kod]

W 1937 firma Mitsubishi Jukogyo zakupiła dwa samoloty szkoleniowe North American Aviation NA-16[1][2]. Pierwszy z nich, w wersji NA-16-4R (NA-37), został zamówiony 31 sierpnia, Mitsubishi wykupiła także prawa do produkcji seryjnej tego samolotu[2]. Samolot został dostarczony do Japonii około 15 listopada 1937[3] i został przekazany Cesarskiej Marynarki Wojennej, gdzie otrzymał oznaczenie XKA1 Eksperymentalny Samolot Szkolenia Pośredniego Marynarki Model A[1][3]. W tej wersja samolot napędzany był silnikiem Pratt & Whitney R-985-9CG o mocy 450 KM z trójpłatowym śmigłem[1][2].

Drugi samolot, w wersji NA-16-4W (NA-47), został zamówiony 16 grudnia 1937 i dotarła do Japonii 15 stycznia 1938[4]. W odróżnieniu od pierwszego samolotu który został zakupiony w całości, ten egzemplarz został zakupiony w częściach[4]. W tej wersji samolot napędzany był silnikiem Wright R-975-E3 z dwupłatowym śmigłem[1]. Także ten samolot został przekazany Cesarskiej Marynarki Wojennej gdzie otrzymał oznaczenie XKA2[1].

Po ukończeniu programu testowego obydwu samolotów Cesarska Marynarka Wojenna zamówiła w zakładach Watanabe Tekkosho ich seryjną produkcję[1][3]. Według wielu źródeł 26 samolotów wyprodukowanych przez Watanabe Tekkosho było jedynie licencyjną kopią amerykańskiego samolotu[1] ale w rzeczywistości był to zupełnie oryginalny projekt mający bardzo niewiele wspólnego z amerykańskim samolotem[3][5].

Opis konstrukcji[edytuj | edytuj kod]

Kyūshū K10W był jednosilnikowym, dwumiejscowym dolnopłatem ze stałym podwoziem[5][6]. Uczeń i pilot siedzieli w zamkniętej kabinie w układzie tandem (jeden za drugim[7]. Napęd samolotu stanowił chłodzony powietrzem silnik gwiazdowy typu Nakijama Kotobuki 2 KAI o mocy 600 KM[3][7] z dwupłatowym, drewnianym śmigłem[5][7].

Samolot miał 8,83 m długości, a jego rozpiętość skrzydeł wynosiła 12,36 m, powierzchnia skrzydeł wynosiła około 22,32 m²[5].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwszym 26 samolotów tego typu zostało zbudowanych w latach 1941-42 w firmie Watanabe Tekkosho[1][3]. W listopadzie 1942 plany i oprzyrządowanie produkcyjne zostało przekazane do Nippon Hikoki, gdzie pomiędzy lutym 1943 a marcem 1944 zbudowano dodatkowych 150 samolotów[1][3].

Po wejściu do służby Kyūshū K10W1 zastąpił wcześniejszy samolot treningu pośredniego Yokosuka K5Y[3][7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i René J. Francillon: Japanese Aircraft of the Pacific War. s. 506.
  2. a b c Dan Hagedorn: North American NA-16/AT-6/SN. s. 34.
  3. a b c d e f g h Dan Hagedorn: North American NA-16/AT-6/SN. s. 35.
  4. a b Dan Hagedorn: North American NA-16/AT-6/SN. s. 39.
  5. a b c d Dan Hagedorn: North American NA-16/AT-6/SN. s. 33.
  6. René J. Francillon: Japanese Aircraft of the Pacific War. s. 506-507.
  7. a b c d René J. Francillon: Japanese Aircraft of the Pacific War. s. 507.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]