Lelkowiec gujański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lelkowiec gujański
Hydropsalis maculosa[1]
(Todd, 1920)
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

lelkowe

Rodzina

lelkowate

Podrodzina

lelki

Rodzaj

Hydropsalis

Gatunek

lelkowiec gujański

Synonimy
  • Nyctipolus maculosus Todd, 1920[2]
  • Caprimulgus maculosus (Todd, 1920)[1]
  • Caprimulgus maculosa (Todd, 1920)[3]
  • Setopagis maculosa (Todd, 1920)[1]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

brak danych
Zasięg występowania
Mapa występowania

Lelkowiec gujański[4] (Hydropsalis maculosa) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny lelkowatych (Caprimulgidae). Występuje endemicznie w Gujanie Francuskiej. Nie był widziany od roku 1917 i posiada status gatunku niedostatecznie rozpoznanego. Często bywa umieszczany w rodzaju Setopagis[1][3][5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Skrzydło 139 mm, ogon 112 mm, dziób 8 mm, skok 17,5 mm. Z wierzchu szary i rdzawopłowy. Wierzch głowy pokryty czarnymi paskami, zwężającymi się z tyłu szyi. Pióra na zgięciu skrzydeł posiadają płowoochrowe obrzeżenia, poprzedzone czarnym obszarem. Pokrywy małe I i II rzędu czarne z nieregularnymi kasztanowymi wzorami. Pokrywy średnie i duże podobne, lecz na końcu posiadają plamki o barwie płowej do ochrowopłowej. Lotki I rzędu czarne, cztery najbardziej zewnętrzne posiadają białą plamę w połowie długości. Lotki II rzędu czarne z nieregularnymi kasztanowymi plamami. Boki głowy brązowe. Pokrywy uszne niemalże jednolite, jednak miejscami czarniawe. Broda i górna część gardła czarno-brązowe. Boki gardła białe, oddzielone od pozostałych partii upierzenia otoczką z ochrowopłowych piór o czarnych zakończeniach. Pierś i spód ciała płowe w czarne pasy, podobnie jak i pokrywy podskrzydłowe. Sterówki czarne, zewnętrzna para na chorągiewkach wewnętrznych posiada białą plamę szerokości około 25 mm[2].

Status[edytuj | edytuj kod]

Od czasu zebrania holotypu w 1917 roku lelkowiec gujański nie był widziany. W 1982 roku w okolicach Saül złapano osobnika mogącego być samicą tego gatunku, w roku 1999 w okolicach tej samej miejscowości obserwowano dwa lelkowce mogące być lelkowcami gujańskimi. Widywano tamże lelkowce o niepewnym statusie, mogące jednak być lelkowcami żałobnymi (Nyctipolus nigrescens). Jedyne pewne miejsce występowania to progi rzeczne Saut Tamanoir na rzece Mana, gdzie odnaleziono holotyp. W związku z niemożliwością ustalenia liczebności i kondycji populacji gatunkowi nadano status gatunku niedostatecznie rozpoznanego (DD, Data Deficient)[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Setopagis maculosa, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2021-10-24] (ang.).
  2. a b W.E.C. Todd. Descriptions of apparently new South American birds. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 33, s. 71–75, 1920. 
  3. a b c BirdLife International, Setopagis maculosa, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-2 [dostęp 2021-10-24] (ang.).
  4. Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Caprimulginae Vigors, 1825 - lelki (wersja: 2020-04-13). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-10-24].
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-10-24]. (ang.).
  6. Species factsheet: Setopagis maculosa. BirdLife International, 2021. [dostęp 2021-10-24]. (ang.).