Przejdź do zawartości

Leptobrachium hasseltii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leptobrachium hasseltii[1]
Tschudi, 1838
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy bezogonowe

Podrząd

Mesobatrachia

Rodzina

Megophryidae

Podrodzina

Leptobrachiinae

Rodzaj

Leptobrachium

Gatunek

Leptobrachium hasseltii

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Leptobrachium hasseltiigatunek płaza bezogonowego z rodziny Megophryidae. Endemit Indonezji[2][3].

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

W starszych ujęciach systematycznych był to gatunek bardzo szeroko pojmowany, zamieszkujący Azję Południowo-Wschodnią, Indie i Chiny[4]. Po szeregu zmian taksonomicznych większość tych populacji zaliczono jednak do innych gatunków, zaś zasięg Leptobrachium hasseltii ograniczono do kilku wysp Indonezji. I tak np. uznawany dawniej za podgatunek L. hasseltii takson L. pullus z Wietnamu jest obecnie klasyfikowany jako osobny gatunek[5], zaś populacje z Filipin są uznawane za przedstawicieli trzech opisanych w 2010 roku gatunków: L. tagbanorum, L. mangyanorum i L. lumadorum[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Samice osiągają 7 cm długości, podczas gdy płeć przeciwna tylko 6 cm[4].

Na szerszej niż pokryty gładką skórą tułów głowie widnieje para dużych szkarłatnych oczu[4]. Ciemna wierzchnia część ciała z jeszcze ciemniejszymi kółkami kontrastuje z jasną spodnią, upstrzoną ciemnymi plamkami[4].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Płaz ten żyje na wyspach Indonezji. Zajmuje większą część Jawy, południową Sumatrę, Kangean i Bali. Stwierdzenie z wyspy Madura okazało się błędne[3].

Jego siedlisko stanowią wilgotne lasy tropikalne zarówno nizinne, jak i górskie, a dokładniej ich ściółka. W górzystych obszarach centralnej Jawy jest też spotykany na ocienionych plantacjach kawy. Nie zapuszcza się powyżej 1570 metrów nad poziomem morza[3].

Rozmnażanie[edytuj | edytuj kod]

Samica składa 400–1300 jaj. Kijanki znajdowano w zacisznych stawach[3].

Status[edytuj | edytuj kod]

Gatunek jest bardzo pospolity, jednak jego liczebność zmniejsza się z powodu utraty i degradacji środowiska naturalnego np. przez wylesianie spowodowane przez postępującą urbanizację oraz w celu pozyskania terenów pod drobne gospodarstwa rolne, plantacje kawy i herbaty. Potencjalne zagrożenie może też stanowić patogeniczny grzyb Batrachochytrium dendrobatidis[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Leptobrachium hasseltii, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Darrel R. Frost, Leptobrachium hasseltii Tschudi, 1838, [w:] Amphibian Species of the World: an Online Reference. Version 6.2 [online], American Museum of Natural History, New York, USA [dostęp 2024-06-20] (ang.).
  3. a b c d e f g Leptobrachium hasseltii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. a b c d Janel Marcelino, Tom Devitt: Leptobrachium hasseltii . [w:] AmphibiaWeb [on-line]. University of California, Berkeley, CA, USA, 2007-03-16. [dostęp 2009-08-29]. (ang.).
  5. Darrel R. Frost, Leptobrachium pullus (Smith, 1921), [w:] Amphibian Species of the World: an Online Reference. Version 6.2 [online], American Museum of Natural History, New York, USA [dostęp 2024-06-20] (ang.).