Lissotriton lantzi
| Lissotriton lantzi[1] | |||
| (Wolterstorff, 1914) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Lissotriton lantzi | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Lissotriton lantzi – gatunek (lub podgatunek) płaza ogoniastego z rodziny salamandrowatych występujący endemicznie w zachodnim i środkowym Kaukazie. Dorasta do 10 cm długości i cechuje się dużą głową i długim ogonem. Płaz ten nie znajduje się w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN, jednakowoż zagrażać mu mogą wycinka drewna i odłów w celach hodowlanych.
Nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Nazwany na cześć francuskiego herpetologa Louisa Lantza (1886–1953), który dostarczył osobniki do Francji z Gruzji i Rosji na początku XX wieku[2].
Pozycja taksonomiczna[edytuj | edytuj kod]
Pozycja taksonomiczna niepewna. Do niedawna uznawany za podgatunek traszki zwyczajnej (Lissotriton vulgaris). Badanie filogenetyczne z 2017 roku dowiodło, że takson ten powinien być traktowany jako osobny gatunek[3]. Część badaczy nadal klasyfikuje go jako podgatunek traszki zwyczajnej[4]. Figuruje jako osobny gatunek w płazich bazach danych AmphibiaWeb[5] i Amphibian Species of the World[6].
Wygląd[edytuj | edytuj kod]
Dorasta do 6–10 cm długości[2]. Ogon długi, szczególnie u samców, głowa duża. U samców na brzuchu występują duże czarne kropki, u samic są one bardzo małe. Na palcach u stóp widoczne duże frędzle skóry. Występuje 13 kręgów (u traszki zwyczajnej zazwyczaj 12)[5]. Grzebień na grzbiecie poszarpany. Na końcu ogona znajduje się długa nić[2].
Zasięg występowania i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Endemit. Płaz ten występuje na zachodnim i środkowym Kaukazie od Noworosyjska na zachodzie, do zachodniego Dagestanu na wschodzie. Spotykany na wysokościach bezwzględnych 250–2700 m n.p.m.[5] L. lantzi zasiedla stawy, rowy oraz tereny podmokłe na obszarach leśnych[2].
Rozmnażanie[edytuj | edytuj kod]
Okres godowy trwa od marca do maja[2], a samica składa do 220 jaj w jednym okresie godowym[5].
Status[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten nie figuruje w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN i nie posiada kategorii zagrożenia, jednakowoż wielu jego populacjom zagraża wyginięcie[2]. Zagraża mu wycinka drewna oraz odłów w celach hodowlanych[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Lissotriton lantzi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d e f Dufresnes Ch., Amphibians of Europe, North Africa and the Middle East, 19 stycznia 2019, s. 126, ISBN 978-1-4729-4137-4.
- ↑ Maciej Pabijan i inni, Isolation and gene flow in a speciation continuum in newts, „Molecular Phylogenetics and Evolution”, 116, 2017, s. 1–12, DOI: 10.1016/j.ympev.2017.08.003, ISSN 1055-7903 (ang.).
- ↑ Speybroeck, J., Beukema, W., Dufresnes, C., Fritz, U., Jablonski, D., Lymberakis, P., Martínez-Solano, I., Razzetti, E., Vamberger, M., Vences, M., Vörös, J., & Crochet, P.. Species list of the European herpetofauna – 2020 update by the Taxonomic Committee of the Societas Europaea Herpetologica. „Amphibia-Reptilia”. 41 (2), s. 139–189, 2020. DOI: 10.1163/15685381-bja10010.
- ↑ a b c d e Lissotriton lantzi, [w:] AmphibiaWeb [online], University of California, Berkeley, CA, USA, 2023 [dostęp 2023-03-08].
- ↑ Darrel R. Frost, Lissotriton lantzi (Wolterstorff, 1914), [w:] Amphibian Species of the World: an Online Reference. Version 6.1 [online], 2023.
