Lives Outgrown
Wykonawca albumu studyjnego | ||||
Beth Gibbons | ||||
Wydany |
17 maja 2024 | |||
---|---|---|---|---|
Gatunek | ||||
Długość |
45:56 | |||
Wydawnictwo | ||||
Producent |
Beth Gibbons, James Ford, Lee Harris[1] | |||
Oceny | ||||
| ||||
Album po albumie | ||||
| ||||
Single z albumu Lives Outgrown | ||||
Lives Outgrown – debiutancki solowy album Beth Gibbons, wydany 17 maja 2024 roku przez wytwórnię Domino Recording Company.
Ogłoszony przez magazyn Uncut Albumem Miesiąca[6].
Album[edytuj | edytuj kod]
Historia[edytuj | edytuj kod]
7 lutego 2024 roku Beth Gibbons zapowiedziała na 17 maja wydanie swojego solowego debiutanckiego albumu. Udostępniła jednocześnie pierwszy singiel, „Floating on a Moment”, któremu towarzyszył teledysk wyreżyserowany przez Tony’ego Ourslera[3]. Premiera albumu miała miejsce 11 lat po tym, jak został on po raz pierwszy zapowiedziany[7]. Ostatnim jej wydawnictwem był album z interpretacjami utworów Henryka Góreckiego z 2019 roku, a wcześniej – ostatni album Portishead, Third[3].
Album wyprodukowali wspólnie Gibbons i James Ford (z Simian Mobile Disco). Ford zagrał poza tym na licznych instrumentach: gitarach, cymbałach, instrumentach klawiszowych, instrumentach dętych drewnianych, dętych blaszanych, a nawet na pile muzycznej. W niektórych utworach wystąpił ponadto perkusista Lee Harris (z Talk Talk), który wykorzystał w charakterze instrumentów pudełka i sprzęt kuchenny. Gibbons natomiast po raz pierwszy w swojej karierze wykorzystała wokal wspierający[8].
Muzyka[edytuj | edytuj kod]
Lives Outgrown stanowi zwieńczenie dekady pisania piosenek przez Gibbons. Ich tematyka to rozmyślania artystki o macierzyństwie, niepokoju, menopauzie i śmierci – „wielu pożegnań bliskich i przyjaciół w ciągu ostatnich kilku lat” – jak stwierdziła w oświadczeniu, wyjaśniając: „zdałam sobie sprawę, jak wygląda życie bez nadziei. I to był smutek, którego nigdy nie czułam”[3].
Lista utworów (CD)[edytuj | edytuj kod]
Lista i informacje według Discogs[1]:
1. Tell Me Who You Are Today 3:56 2. Floating On A Moment 5:26 3. Burden Of Life 3:35 4. Lost Changes 5:42 5. Rewind 4:47 6. Reaching Out 4:15 7. Oceans 3:44 8. For Sale 4:25 9. Beyond The Sun 3:54 10. Whispering Love 6:12 45:56
Autorzy[edytuj | edytuj kod]
- Beth Gibbons – utwory: 2, 4, 6, 7, 8, 10
- Beth Gibbons i Lee Harris – utwory: 1, 3, 5, 9
Muzycy[edytuj | edytuj kod]
- Beth Gibbons – gitara akustyczna, śpiew, chórki, wokoder
- James Ford – wokal wspierający, fisharmonia, melotron, wibrafon, fortepian, kontrabas, gitara akustyczna, gitara barytonowa, gitara basowa, cymbały, organy Hammonda, flet, magnetofon, perkusja, wiolonczela, elektryczna gitara hawajska, klarnet basowy, werbel, trąbka, puzon, piła
- Lee Harris – perkusja, instrumenty perkusyjne, daf, melotron, gwizdek
- Howard Jacobs – saksofon basowy, saksofon tenorowy, klarnet, instrumenty perkusyjne, bęben, mizmar
Odbiór[edytuj | edytuj kod]
Opinie krytyków[edytuj | edytuj kod]
Oceny łączne | |
---|---|
Publikacja | Ocena |
Album of the Year | 86/100[9] |
AnyDecentMusic? | 8.4/10[10] |
Metacritic | 88/100[11] |
Recenzje | |
Publikacja | Ocena |
AllMusic | [2] |
The Arts Desk | [12] |
Beats Per Minute | 83%[13] |
Exclaim! | 8/10[14] |
Far Out Magazine | [15] |
God Is in the TV | 8/10[16] |
The Guardian | [7] |
The Irish Times | [17] |
laut.de | [18] |
The Line of Best Fit | 7/10[19] |
Loud And Quiet | 9/10[20] |
musicOMH | [21] |
Mojo | [22] |
The Needle Drop | 9/10[23] |
NME | [24] |
Northern Transmissions | 6.9/10[25] |
The Observer | [26] |
Paste | 10/10[27] |
Pitchfork | 8.0/10[28] |
PopMatters | 8/10[29] |
Record Collector | [30] |
The Skinny | [31] |
Slant Magazine | [32] |
Spectrum Culture | 85%[33] |
Spill Magazine | [34] |
Uncut | 9/10[6] |
Under the Radar | 8/10[35] |
Album otrzymał następujące oceny średnie w serwisach agregujących recenzje: 86/100 w Album of the Year (na podstawie 25 recenzji krytycznych)[9], 8.4/10 w AnyDecentMusic? (na podstawie 25 recenzji)[10] i 88/100 w Metacritic z komentarzem „powszechne uznanie” (na podstawie 21 recenzji)[11].
Matt Mitchell z Paste dał albumowi najwyższą ocenę z usasadnieniem, że „pierwsza solowa płyta Beth Gibbons to surowe, wypieszczone instrumentarium, które współgra z otwartymi przestrzeniami. Czasami jest piękna, czasami poszarpana i niepokojąca”. Beth Gibbons „wykorzystuje kręte, eleganckie poczucie smutku, szaleństwa i żalu, które istnieją we wszystkich zakątkach tej płyty i można je znaleźć wczoraj, dziś i jutro w nas samych (…) I jeśli Dummy brzmiał, jakby pochodził z innej planety, to Lives Outgrown brzmi, jakby pochodził właśnie stąd, właśnie teraz, właśnie wtedy, gdy najbardziej tego potrzebowaliśmy” – zauważa autor[27].
Zdaniem Heather Phares z AllMusic Gibbons w Lives Outgrown „wykorzystuje niespokojną kontemplację, która zdefiniowała jej sztukę, aby skonfrontować się z faktem, że życie wcale nie jest ponadczasowe. Album ten (…) jest przesiąknięty emocjonalnymi i fizycznymi realiami życia wystarczająco długo, aby przynieść życie na świat i zobaczyć, jak odchodzi”. W podsumowaniu recenzentka stwierdza, że Lives Outgrown pokazuje, „iż muzyka Gibbons staje się coraz bogatsza wraz z upływem lat, ponieważ artystka bada proces starzenia się z urzekającym pięknem i zdecydowaną szczerością”[2].
W podobnym kierunku zmierza ocena Laury Barton z magazynu Uncut. Twierdzi ona, iż „wiek średni moze być również wyraźnie pouczającym okresem w życiu kobiety; etapem, na którym często staje się bardziej podobna do siebie niż do tego, czego oczekują od niej inni. Z tego wyrasta świetne pisanie piosenek. Na swojej pierwszej solowej płycie Beth Gibbons eksploruje dokładnie ten teren, jego macierzyństwo, niepokój, menopauzę, śmiertelność; jego czasami oszałamiającą trajektorię”[6].
W ocenie Siobhán Kane z dziennika The Irish Times Gibbons „skierowała smutek i traumę w medytację o metamorfozach, która jest zarówno jasna, jak i rozrzewniona”. Metamorfozy nasunęły recenzentce skojarzenia z Owidiuszem, biorąc pod uwagę, że jego poemat narracyjny badał "pierwotny chaos" tego, czym jest życie i umieranie[17].
Anthony Fantano uważa, że album Gibbons jest „absolutnie wspaniały i poruszający”[23].
Według Alexisa Petridisa z dziennika The Guardian piosenki Gibbons „siedzą w jesiennym mroku, ale od czasu do czasu są pokryte ciepłem i światłem”, zaś „Lives Outgrown, będący ucieczką od mrocznych chwil wieku średniego, jest czasami wymagający, często piękny i niezmiennie porywający”[7]. Kitty Empire z siostrzanego The Observer ocenia, że album Gibbons „jest ripostą na śmiercionośną strzałę czasu, (...) na utratę bliskich, związków, zdrowia, owulacji[26].
Zdaniem Toma Beedhama z magazynu Exclaim! „przesłanie piosenek Gibbons uzupełnia panoramiczną instrumentację eliptycznym impresjonizmem, który wydaje się być uwięziony poza przeszłością, teraźniejszością i przyszłością, oceniając to wszystko z [perspektywy] chwilowo udręczonego lotu ptaka[14].
Rohan Chakraborty ze Spill Magazine uważa, że album Gibbons jest „zwycięskim świadectwem tego, że jej głos jest jednym z najważniejszych w historii współczesnej muzyki – zarówno pod względem lirycznym, jak i dźwiękowym[34].
„Po ponad trzydziestu latach od muzycznego debiutu Beth Gibbons, jej pierwszy solowy album zawiera obfitą mieszankę poezji i psychodelii, z domieszką folku i pięknie wykończoną jej oszałamiającym głosem” – ocenia Emily Stark z magazynu God Is in the TV dodając: ”Trudno się oprzeć, by nie wrócić po drugą płytę”[16].
Ben Cardew z magazynu Pitchfork analizując wpływy muzyczne debiutanckiego albumu Gibbons zauważył, że „melodie niekończącej się melancholii i teksty o dobitnej głębi, przypominające współpracę Gibbons z Portishead i (krótko) z Rustin Manem, jej duet z Paulem Webbem z Talk Talk, odzwierciedlają okres autorefleksji piosenkarki. Lives Outgrown ma momenty miażdżącej wiarygodności, gdy porusza tematy takie jak macierzyństwo, lęk i menopauza”[28].
„Lives Outgrown to znużona, ale stanowcza przesyłka z drugiej połowy egzystencji” – twierdzi Gary Knight z magazynu Under the Radar dodając, że jest to „głęboko odczuwalne i bogato przekazane dzieło, które pomimo swojej ciężkiej natury (i nieodłącznych osobistych prób, które je zainspirowały) nie jest depresyjne. W końcu jest to ktoś, kto kiedyś śpiewał, u progu wieku średniego: «Bóg wie, jak uwielbiam życie»”[35].
Christopher Patterson z Northern Transmissions ocenia, iż debiutancki solowy album Gibbons „to całkiem interesujące dzieło. Jest to przyjemny album, który rozwija się dzięki unikalnemu stylowi i brzmieniu, które naśladują, jak może sugerować grafika i tytuł, spojrzenie na życie Gibbons i jego wiele warstw”[25].
Według Charlesa Lyons-Burta Slant Magazine Lives Outgrown „prezentuje artystę, którego zdolności zostały ostro szlifowane, z umiejętnością przekazywania wszystkich skomplikowanych, drażliwych emocji życiowych”[32].
Listy tygodniowe[edytuj | edytuj kod]
Kraj | Lista | Pozycja |
---|---|---|
Australia | ARIA Charts | 50[36] |
Belgia | Ultratop (Flandria) | 11[37] |
Belgia | Ultratop (Walonia) | 4[38] |
Holandia | Album Top 100 | 14[39] |
Irlandia | IRMA | 96[40] |
Japonia | Billboard Japan | 69[41] |
Niemcy | Offizielle Deutsche Charts | 5[42] |
Nowa Zelandia | Recorded Music NZ | 37[43] |
Szkocja | Scottish Albums Chart | 4[44] |
Szwajcaria | Hitparade.ch | 4[45] |
Szwecja | Sverigetopplistan | 14[46] |
Wielka Brytania | UK Albums Chart | 7[47] |
Wielka Brytania | UK Independent Albums | 1[48] |
Włochy | FIMI | 69[49] |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Beth Gibbons – Lives Outgrown. Discogs. [dostęp 2024-05-27]. (ang.).
- ↑ a b c Heather Phares: Lives Outgrown – Beth Gibbons. AllMusic. [dostęp 2024-05-27]. (ang.).
- ↑ a b c d Daniel Kreps: Portishead Singer Beth Gibbons Announces First-Ever Solo Album ‘Lives Outgrown’. Rolling Stone. [dostęp 2024-05-27]. (ang.).
- ↑ Jazz Monroe: Portishead’s Beth Gibbons Shares Interactive Video for New Song “Reaching Out”: Watch. Pitchfork. [dostęp 2024-05-28]. (ang.).
- ↑ Jazz Monroe: Portishead’s Beth Gibbons Shares Video for New Song “Lost Changes”: Watch. Pitchfork. [dostęp 2024-05-28]. (ang.).
- ↑ a b c Laura Barton. BETH GIBBONS Lives Outgrown. „Uncut”. June 2024 Take 326, s. 22, 24, June 2024. London: IPC Media. ISSN 1368-0722. [dostęp 2024-05-27]. (ang.).
- ↑ a b c Alexis Petridis: Beth Gibbons: Lives Outgrown review – long-awaited solo debut is a gripping study of ageing and loss. The Guardian. [dostęp 2024-05-27]. (ang.).
- ↑ Jon Pareles: Portishead’s Beth Gibbons Returns Solo, Doleful Yet Determined. The New York Times. [dostęp 2024-05-27]. (ang.).
- ↑ a b Album of the Year: Beth Gibbons – Lives Outgrown. Album of the Year. [dostęp 2024-05-27]. (ang.).
- ↑ a b AnyDecentMusic?: Beth Gibbons: Lives Outgrown. AnyDecentMusic?. [dostęp 2024-05-27]. (ang.).
- ↑ a b Metacritic: Lives Outgrown by Beth Gibbons. Metacritic. [dostęp 2024-05-27]. (ang.).
- ↑ Mark Kidel: Album: Beth Gibbons - Lives Outgrown. The Arts Desk. [dostęp 2024-05-27]. (ang.).
- ↑ John Wohlmacher: Album Review: Beth Gibbons – Lives Outgrown. Beats Per Minute. [dostęp 2024-05-28]. (ang.).
- ↑ a b Tom Beedham: Beth Gibbons Looks to a Lost Future on 'Lives Outgrown'. Exclaim!. [dostęp 2024-05-28]. (ang.).
- ↑ Aimee Ferrier: Beth Gibbons – ‘Lives Outgrown’ album review: a stunning and haunting debut. faroutmagazine.co.uk. [dostęp 2024-05-27]. (ang.).
- ↑ a b Emily Stark: Beth Gibbons – Lives Outgrown (Domino Records). God Is in the TV. [dostęp 2024-05-27]. (ang.).
- ↑ a b Siobhán Kane: Beth Gibbons: Lives Outgrown – A powerful, wise and deeply loving piece of work. The Irish Times. [dostęp 2024-05-27]. (ang.).
- ↑ Franz Mauerer: Beth Gibbons – Lives Outgrown. laut.de. [dostęp 2024-05-27]. (niem.).
- ↑ Grace Marshall: Beth Gibbons returns with ceremonial, atmospheric folk on Lives Outgrown. The Line of Best Fit. [dostęp 2024-05-29]. (ang.).
- ↑ Sam Walton: Beth Gibbons – Lives Outgrown. Loud And Quiet. [dostęp 2024-05-27]. (ang.).
- ↑ John Murphy: Beth Gibbons – Lives Outgrown. musicOMH. [dostęp 2024-05-29]. (ang.).
- ↑ Victoria Segal. Alone again, naturally. „Mojo”. June 2024, s. 80, June 2024. London: Bauer Media Group. ISSN 1351-0193. [dostęp 2024-05-29]. (ang.).
- ↑ a b theneedledrop: Beth Gibbons – Lives Outgrown ALBUM REVIEW. YouTube. [dostęp 2024-05-27]. (ang.).
- ↑ Huw Baines: Beth Gibbons – ‘Lives Outgrown’ review: Portishead vocalist’s solo bow is an enthralling study of time and loss. NME. [dostęp 2024-05-29]. (ang.).
- ↑ a b Christopher Patterson: Lives Outgrown – Beth Gibbons. northerntransmissions.com. [dostęp 2024-05-29]. (ang.).
- ↑ a b Kitty Empire: Beth Gibbons: Lives Outgrown review – the Portishead singer’s solo debut elegantly contemplates mortality. The Guardian. [dostęp 2024-05-27]. (ang.).
- ↑ a b Matt Mitchell: Beth Gibbons Sets Cycles of Grief Aglow on the Perfect, Anchoring Lives Outgrown. Paste. [dostęp 2024-06-03]. (ang.).
- ↑ a b Ben Cardew: Lives Outgrown: Beth Gibbons. Pitchfork. [dostęp 2024-05-27]. (ang.).
- ↑ Thomas Britt: Beth Gibbons Ventures Out on ‘Lives Outgrown’. PopMatters. [dostęp 2024-05-29]. (ang.).
- ↑ Johnnie Johnstone: Lives Outgrown | Beth Gibbons. Record Collector. [dostęp 2024-05-27]. (ang.).
- ↑ Patrick Gamble: Beth Gibbons – Lives Outgrown. The Skinny. [dostęp 2024-05-29]. (ang.).
- ↑ a b Charles Lyons-Burt: Beth Gibbons Lives Outgrown Review: A Devastating Portrait of Time’s Creep. Slant Magazine. [dostęp 2024-05-27]. (ang.).
- ↑ Aaron Paskin: Beth Gibbons: Lives Outgrown. spectrumculture.com. [dostęp 2024-05-27]. (ang.).
- ↑ a b Rohan Chakraborty: SPILL ALBUM REVIEW: BETH GIBBONS – LIVES OUTGROWN. spillmagazine.com. [dostęp 2024-05-27]. (ang.).
- ↑ a b Gary Knight: Beth Gibbons: Lives Outgrown. Under the Radar. [dostęp 2024-05-29]. (ang.).
- ↑ ARIA: ARIA Top 50 Albums for week of 27 May 2024. aria.com.au. [dostęp 2024-05-27]. (ang.).
- ↑ Ultratop Belgian Charts: Beth Gibbons – Lives Outgrown. ultratop.be. [dostęp 2024-05-27]. (niderl.).
- ↑ Ultratop Belgian Charts: Beth Gibbons – Lives Outgrown. www.ultratop.be. [dostęp 2024-05-27]. (fr.).
- ↑ Dutch Charts: Beth Gibbons – Lives Outgrown. dutchcharts.nl. [dostęp 2024-05-27]. (niderl.).
- ↑ IRMA: Irish Charts. irma.ie. [dostęp 2024-05-27]. (ang.).
- ↑ Billboard Japan: Hot Albums. billboard-japan.com. [dostęp 2024-05-27]. (ang.).
- ↑ GfK Entertainment: Beth Gibbons – Lives Outgrown. offiziellecharts.de. [dostęp 2024-05-27]. (niem.).
- ↑ Recorded Music NZ: Official Top 40 Albums. nztop40.co.nz. [dostęp 2024-05-27]. (ang.).
- ↑ Official Charts Company: Official Scottish Albums Chart: 24 May 2024 – 30 May 2024. officialcharts.com. [dostęp 2024-05-27]. (ang.).
- ↑ Hitparade.ch: Beth Gibbons – Lives Outgrown. swisscharts.com. [dostęp 2024-05-27]. (niem.).
- ↑ Sverigetopplistan: Veckolista Album Fysiskt, vecka 21. sverigetopplistan.se. [dostęp 2024-05-27]. (szw.).
- ↑ Official Charts Company: Official Albums Chart Top 100: 24 May 2024 – 30 May 2024. officialcharts.com. [dostęp 2024-05-27]. (ang.).
- ↑ Official Charts Company: Official Independent Albums Chart: 24 May 2024 – 30 May 2024. www.officialcharts.com. [dostęp 2024-05-27]. (ang.).
- ↑ FIMI: Classifiche: Classifica settimanale WK 21 (dal 17.05.2024 al 23.05.2024). fimi.it. [dostęp 2024-05-27]. (ang.).