Longimetr Steinhausa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Longimetr Steinhausa

Longimetr Steinhausa – opatentowany przez prof. Hugona Dyonizego Steinhausa przyrząd służący do pomiaru długości krzywych na mapach. Jest to przeźroczysty arkusz z trzema, obróconymi względem siebie o 30 stopni, kratami prostopadłych linii rozmieszczonych w równych odległościach 3,82 mm. Pomiar odbywa się poprzez zliczanie przecięć krzywej z liniami siatek. Liczba przecięć jest przybliżoną długością krzywej w milimetrach.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Hugo Steinhaus: Mitteilungen der Sächsischen Akad. 82, 120-130, 1930.
  • Hugo Steinhaus: Przegląd Geogr. 21, 1947.
  • Hugo Steinhaus: Comptes Rendus Soc. des Sciences et des Lettres de Wrocław, Sér. B, 1949.
  • Hugo Steinhaus, Kalejdoskop matematyczny, Józef Łukaszewicz (oprac.), Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1989, ISBN 83-02-02326-4, OCLC 749380384.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]