Ludwik Jarosik
Data i miejsce urodzenia |
20 stycznia 1930 |
---|---|
Data śmierci |
22 stycznia 1988 |
Poseł na Sejm PRL V i VI kadencji | |
Okres |
od 1969 |
Przynależność polityczna | |
Odznaczenia | |
Ludwik Jarosik (ur. 20 stycznia 1930 w Trzebicku Dolnym, zm. 22 stycznia 1988[1]) – polski kowal, poseł na Sejm PRL V i VI kadencji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Uzyskał wykształcenie średnie niepełne, z zawodu kowal. W czasie II wojny światowej wywieziony wraz z rodzicami na roboty przymusowe do Niemiec. W 1945 rozpoczął kształcenie jako kowal w Wierzchowicach. W 1948 został absolwentem szkoły zawodowej w Miliczu i został wcielony do Brygady Powszechnej Organizacji „Służba Polsce” w Koninie. W latach 1950–1952 odbywał służbę wojskową. Od 1952 został kowalem w Zakładach Naprawczych Taboru Kolejowego w Oleśnicy, po czym awansował na funkcję brygadzisty. Nauczał także zawodu w szkole przyzakładowej. Do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej wstąpił w 1956. Zasiadał w egzekutywie Komitetu Zakładowego oraz w Komitecie Powiatowym partii. W 1969 i 1972 uzyskiwał mandat posła na Sejm PRL w okręgu Wrocław II. Przez dwie kadencje zasiadał w Komisji Komunikacji i Łączności.
Pochowany na cmentarzu przy ul. Wileńskiej w Oleśnicy[1].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Srebrna Odznaka „Racjonalizator Produkcji”
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Członkowie Komitetów Powiatowych PZPR
- Członkowie Komitetów Zakładowych PZPR
- Członkowie Powszechnej Organizacji „Służba Polsce”
- Deportowani na roboty przymusowe przez nazistowskie Niemcy w Polsce 1939–1945
- Odznaczeni odznaką „Racjonalizator Produkcji”
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Polscy kowale
- Urodzeni w 1930
- Wrocławscy posłowie na Sejm PRL
- Zmarli w 1988