Ludwik Michalski (elektrotechnik)
Ludwik Michalski | |
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
3 lutego 1927 |
Data i miejsce śmierci |
17 listopada 2005 |
Profesor nauk technicznych | |
Specjalność: automatyzacja procesów elektrotermicznych, elektrotermia | |
Alma Mater |
Politechnika Łódzka (1949) |
Profesura |
1991 |
Pracownik naukowy, nauczyciel akademmicki | |
Uczelnia wyższa | |
Okres zatrudn. |
1950–1999 |
Zastępca dyrektora Instytutu Elektroenergetyki Politechniki Łódzkiej (1972–1989) | |
Odznaczenia | |
Ludwik Michalski (ur. 3 lutego 1927 w Grodnie, zm. 17 listopada 2005 w Łodzi[1]) – polski specjalista w dziedzinie elektrotermii, profesor Politechniki Łódzkiej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Uczęszczał do Gimnazjum im. Tadeusza Reytana w Warszawie[1]. Po powstaniu warszawskim został wywieziony do Niemiec, skąd powrócił do Polski w sierpniu 1945[1]. W 1949 ukończył studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Łódzkiej (dyplom magistra inżyniera), gdzie w 1950 rozpoczął pracę[1]. W 1978 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1991 profesora zwyczajnego[1].
W latach 1972–1989 był zatrudniony na stanowisku zastępcy dyrektora Instytutu Elektroenergetyki Politechniki Łódzkiej, a od 1989 kierownika Katedry Elektrotermii[1]. W 1999 przeszedł na emeryturę[1].
Specjalizował się w dziedzinie elektrotermii oraz pomiarach i regulacji temperatury. Jego dorobek naukowy to ponad sto publikacji naukowych oraz współautorstwo sześciu książek. Wypromował 9 doktorów.
Był przewodniczącym Polskiego Komitetu Elektrotermii SEP, Sekcji Pomiarów Temperatury SEP oraz członkiem Komitetu Studiów „Badania i Nauczanie” Międzynarodowej Unii Elektrotermii UIE w Paryżu oraz Komitetu T12 „Pomiary Temperatury” IMEKO.
Pochowany na łódzkim cmentarzu komunalnym Doły (kw. XXIX-9-1)[2].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[1]
- Złoty Krzyż Zasługi[1]
- Medal Komisji Edukacji Narodowej[1]
- Medal im. prof. Mieczysława Pożaryskiego[1]
- Złota Odznaka Honorowa SEP[1]
- Srebrna Odznaka Honorowa SEP[1]
- Srebrna Odznaka Honorowa NOT[1]
- Odznaka „Zasłużony dla Politechniki Łódzkiej”[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Krzysztof Januszkiewicz. Prof. Ludwik Michalski (1927–2005). „Życie Uczelni. Biuletyn Informacyjny Politechniki Łódzkiej”. Nr 94 (1/2006), s. 39, styczeń 2006. Łódź: Politechnika Łódzka. ISSN 1425-4344. [dostęp 2024-03-26].
- ↑ Wyszukaj grób. Cmentarze Komunalne w Łodzi. [dostęp 2018-08-13].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ewa Chojnacka, Zbigniew Piotrowski, Ryszard Przybylski (red.): Profesorowie Politechniki Łódzkiej 1945–2005. Łódź: Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2006, s. 169.
- Krzysztof Januszkiewicz. Prof. Ludwik Michalski (1927–2005). „Życie Uczelni. Biuletyn Informacyjny Politechniki Łódzkiej”. Nr 94 (1/2006), s. 39, styczeń 2006. Łódź: Politechnika Łódzka. ISSN 1425-4344. [dostęp 2024-03-26].
- Absolwenci i uczniowie szkoły imienia Tadeusza Reytana w Warszawie
- Absolwenci Politechniki Łódzkiej
- Ludzie urodzeni w Grodnie
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
- Odznaczeni Medalem Komisji Edukacji Narodowej
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi
- Pochowani na cmentarzu Doły w Łodzi
- Polscy inżynierowie elektrotechnicy
- Wykładowcy Politechniki Łódzkiej
- Urodzeni w 1927
- Zmarli w 2005