Mädi Artygalijew
| Pełne imię i nazwisko |
Mädi Ädiuły Artygalijew |
|---|---|
| Data urodzenia |
4 marca 1950 |
| Deputowany do Mażylisu Parlamentu Republiki Kazachstanu I kadencji | |
| Okres |
od 30 stycznia 1996 |
| Poprzednik |
stanowisko utworzone |
| Doradca premiera Republiki Kazachstanu | |
| Okres |
od 1999 |
| Odznaczenia | |
| |
Mädi Ädiuły Artygalijew (kaz. Мәди Әдиұлы Aртығaлиев, ros. Мади Адыевич Артыгалиев, Madi Adyjewicz Artygalijew, lub Мади Адиевич Артыгалиев, Madi Adijewicz Artygalijew; ur. 4 marca 1950[1]) – kazachstański polityk i działacz społeczny, w latach 1996–1999 deputowany do Mażylisu Parlamentu Republiki Kazachstanu I kadencji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 4 marca 1950 roku[1]. Jest narodowości kazachskiej[2]. Od 30 stycznia 1996[3] do 1999 roku był deputowanym do Mażylisu Parlamentu Republiki Kazachstanu I kadencji[4]. Po zakończeniu pracy w parlamencie w 1999 roku objął funkcję doradcy premiera Kazachstanu Kasyma-Żomarta Tokajewa[5]. W 2004 roku był kierownikiem przedstawicielstwa spółki akcyjnej „Ałasz” i startował jako kandydat niezależny w wyborach do Mażylisu III kadencji z Okręgu Wyborczego Nr 2 miasta Astana. Mandatu deputowanego nie uzyskał[2]. Do około listopada 2006 roku pracował w Ministerstwie Kultury i Informacji Kazachstanu i pełnił funkcję przewodniczącego Fundacji Kultury i Sztuki[6]. Od co najmniej 2007 roku[7] do nie mniej niż 2014 roku pracował jako dyrektor generalny fundacji społecznej „Kazachstan Madinijeti”[8]. W 2007 roku bezskutecznie kandydował w wyborach do Mażylisu IV kadencji z ramienia Demokratycznej Partii Kazachstanu „Ak Żoł”[7]. W 2012 roku pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Demokratycznej Partii „Ädilet”. 27 stycznia tego roku ukazało się oświadczenie o usunięciu go ze stanowiska wraz z szeregiem innych osób z kierownictwa partii[9]. Artygalijew i trzej inni dotychczasowi wiceprzewodniczący „Ädiletu” nie uznali tej decyzji i ogłosili, że jest ona bezprawna[10]. W 2014 roku wchodził w skład Rady Społecznej (instytucji kontrolującej działalność policji) przy Ministerstwie Spraw Wewnętrznych Kazachstanu[8]. W 2015 roku był niezależnym doradcą akima obwodu karagandyjskiego[1]. W 2019 roku wchodził w skład Rady Społecznej Rejonu Bajkonurskiego Miasta Nur-Sułtan jako „działacz społeczny”[11].
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Medal „Za pracowniczą wybitność” (3 grudnia 2015) – za zasługi w działalności państwowej i społecznej, znaczący wkład w społeczno-ekonomiczny i kulturalny rozwój kraju, wzmocnienie przyjaźni i współpracy między narodami[1].
Kontrowersje[edytuj | edytuj kod]
Pod koniec 1999 roku kazachstańskie media zwracały uwagę, że wszyscy deputowani do parlamentu I kadencji, którzy nie trafili do Mażylisu II kadencji, otrzymali wkrótce posady w organach władzy wykonawczej. Jedną z takich osób był Mädi Artygalijew. Zdaniem mediów było to zjawisko niezgodne z duchem demokracji i nietransparentne[5]. W lutym 2007 roku media informowały, że Artygalijew w cztery miesiące po odejściu z pracy w Ministerstwie Kultury i Informacji oraz opuszczeniu stanowiska przewodniczącego Fundacji Kultury i Sztuki, nadal nielegalnie przedstawiał się jako przedstawiciel tych instytucji oraz wręczał w ich imieniu odznaczenia, zaświadczenia i tytuły działaczom kultury[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Н. Назарбаев: О награждении государственными наградами Республики Казахстан. inkaraganda.kz, 2015-12-03. [dostęp 2019-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-24)]. (ros.).
- ↑ a b Информация о ходе выдвижения и регистрации кандидатов в депутаты Мажилиса Парламента Республики Казахстан по состоянию на 28 июля 2004 г.. nomad.su, 2004-07-30. [dostęp 2019-06-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-25)]. (ros.).
- ↑ История Мажилиса. Parlament Republiki Kazachstanu. [dostęp 2019-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-21)]. (ros.).
- ↑ Қазақстан Республикасы Парламентінің Мәжілісі. Parlament Republiki Kazachstanu. [dostęp 2019-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-06)]. (kaz.).
- ↑ a b Дмитрий Шишкин. Богадельня для аутсайдеров. „Karawan”, 1999-12-10. [dostęp 2019-06-22]. (ros.).
- ↑ a b Ирина Иванова: В Казахстане появились фальшивые деятели искусств. zakon.kz, 2007-02-17. [dostęp 2019-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-26)]. (ros.).
- ↑ a b Список кандидатов в депутаты Мажилиса Парламента РК 4-го созыва от Общественного объединения Демократическая партия Казахстана „АК ЖОЛ”. nomad.su, 2007-07-16. [dostęp 2019-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-24)]. (ros.).
- ↑ a b Общественный Совет(контроль за деятельностью полиции) при МВД РК. Policja Astany, 2014-04-06. [dostęp 2019-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-26)]. (ros.).
- ↑ 27 января 2012 г. состоялось заседание Политсовета Демократической партии «Уділет». ia-centr.ru, 2012-01-30. [dostęp 2019-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-26)]. (ros.).
- ↑ Жумабике Жунусова: Зачем “Әділету” политическая мимикрия?. zonakz.net, 2012-02-01. [dostęp 2019-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-26)]. (ros.).
- ↑ Состав Совета общественности района «Байқоныр». Aparat Akima Rejonu Bajkonurskiego Miasta Nur-Sułtan, 2019-02-25. [dostęp 2019-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-24)]. (ros.).