Przejdź do zawartości

Maštaľná jaskyňa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maštaľná jaskyňa
Państwo

 Słowacja

Położenie

Plešivská planina, wschodni skraj

Długość

25 m

Deniwelacja

23 m

Wysokość otworów

594 m n.p.m.

Ekspozycja otworów

ku wschodowi

Data odkrycia

Znana od dawna

Ochrona
i dostępność

Nie przeznaczona do zwiedzania

Położenie na mapie kraju koszyckiego
Mapa konturowa kraju koszyckiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Maštaľná jaskyňa”
Położenie na mapie Słowacji
Mapa konturowa Słowacji, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Maštaľná jaskyňa”
Ziemia48°35′59″N 20°26′59″E/48,599722 20,449722

Maštaľná jaskyňa (też: Kamenná maštaľ, węg. Istálókó barlang) – jaskinia na terenie Krasu Słowacko-Węgierskiego w południowo-wschodniej Słowacji, w kraju koszyckim.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Jaskinia znajduje się w granicach katastralnych wsi Brzotín w powiecie Rożniawa[1]. Leży na wschodnim skraju Płaskowyżu Pleszywskiego, niespełna 300 m na północ od zakosu żółtego szlaku, wyprowadzającego na płaskowyż ze Slavca.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Jaskinia ma formę wielkiej wnęki w skale, do której prowadzi usytuowany pod masywnym okapem portal wejściowy o wysokości do 8 m i szeroki na ok. 20 m. Portal jaskini, usytuowany na wysokości 594 m n.p.m., otwarty jest ku wschodowi. Wielka komora jaskini ma głębokość ok. 25 m i osiąga wysokość do 23 m. Jest jaskinią korozyjno-kriogenną, utworzoną głównie na skutek działania mrozu.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

W języku słowackim słowo maštaľ oznacza stajnię lub oborę, zaś maštaľný – to stajenny. Maštaľná jaskyňa to Jaskinia Stodolna. Nazwa poszła stąd, że w letnie dni zwierzyna płowa, zamieszkująca płaskowyż, głównie jelenie, chroniły się w jej chłodnym wnętrzu przed upałem. Prawdopodobne jest również, że w przeszłości zaganiano do niej w razie potrzeby wypasane na płaskowyżu bydło[2].

Paleontologia, archeologia[edytuj | edytuj kod]

W jaskini znaleziono kopalne szczątki zwierząt, głównie drobnych ssaków z rodzin szczekuszkowatych (Ochotonidae sp.) i chomikowatych (Cricetidae sp., m.in. Microtus gregalis), datowane na szeroki okres od końca plejstocenu do środkowego holocenu[3].

Jest ona jak dotąd jedyną znaną jaskinią na Płaskowyżu Pleszywskim z zarejestrowanymi znaleziskami archeologicznymi. Odwiedzana była przez człowieka już w młodszej epoce kamiennej. Była zasiedlona przez ludzi w późnej epoce brązu (znaleziono w niej artefakty, liczące ok. 3000 lat, zaliczane do kultury kyjatyckiej), a następnie w starszej epoce żelaza.

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Jaskinia nie jest udostępniona do zwiedzania.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. wg [1]
  2. Gabriel Rožai: Lexikálno-sémantické aspekty speleoným v Slovenskom krase, [w:] "Slavica Iuvenum XVI. Mezinárodní setkání mladých slavistů", Ostravská univerzita v Ostravě, Filozofická fakulta, Ostrava 2015, ISBN 978-80-7464-784-0, s. 64
  3. Ľudovít Gaál, Martin Sabol, Lukáš Vlček, Marianna Kováčová: Fosílie slovenských jaskýň [w:] "Aragonit" 18/1, 2013, s. 9-10

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Slovenský kras – Domica. Turistická mapa 1:50 000, wydanie 3, wyd. VKÚ Harmanec 2007, ISBN 80-8042-413-6;