Maciej Niemiec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
portret Macieja Niemca
autor Zbigniew Kresowaty

Maciej Niemiec (ur. 7 października 1953 w Warszawie, zm. 25 stycznia 2012 w Paryżu[1]) − polski poeta, pisarz, tłumacz. Od 1987 mieszkał w Paryżu.

Otrzymał m.in. Nagrodę Dedeciusa dla polskich tłumaczy literatury niemieckiej, Nagrodę im. Zygmunta i Marii Zaleskich oraz Nagrodę Kościelskich (1994). W Polsce publikował w kwartalniku Zeszyty Literackie, we Francji w kwartalniku PO&SIE (Paris), którego był stałym współpracownikiem. W przekładach drukowano jego wiersze m.in. w pismach niemieckich, przekł.: Renata Schmidgall, w Bułgarii (przekł.: Kiril Kadiski) i innych.

Urna z jego prochami spoczęła na cmentarzu Père-Lachaise w Paryżu.

Zbiory wierszy[edytuj | edytuj kod]

  • Cokolwiek, ponieważ (1989)
  • O tej porze świata (1989)
  • Kwiaty akacji (1993)
  • Małe wiersze (1994)
  • Ulica Wód (1996)
  • Świat widzialny (1998)
  • Dance or die (2002)
  • Stan nasycenia (2012)

Oprócz nich wydał cztery tomy wierszy w przekładach francuskich, m.in. Le quatrième roi mage raconte (L'extrême contemporaine, Belin, 2002), Trente poèmes pour une femme (Atelier la Feugraie, 2001). Ten ostatni ukazał się w tłumaczeniu Fernanda Cambona przy współpracy poety.

Przełożył tom prozy : Michel Deguy, Temu co się nie kończy. Tren (Biblioteka Tegle, 2002), oraz wiersze współczesnych poetów francuskich w pismach (m.in. Dekada Literacka, Bliza, Zeszyty Literackie).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ nekrolog Macieja Niemca

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Maciej_Niemiec&oldid=68202102”