Przejdź do zawartości

Magdalena Kizerwetter-Świda

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Magdalena Kizerwetter-Świda
Państwo działania

 Polska

doktor habilitowany nauk rolniczych
Specjalność: mikrobiologia weterynaryjna
Doktorat

30 listopada 2005 – nauki weterynaryjne
Wydział Medycyny Weterynaryjnej Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie[1]ie

Habilitacja

25 września 2019 – weterynaria
Wydział Medycyny Weterynaryjnej Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie[1]

Uczelnia

Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

Okres zatrudn.

od 2005

Magdalena Kizerwetter-Świda – polska doktor habilitowany nauk rolniczych, adiunkt w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie[2], specjalistka od mikrobiologii weterynaryjnej[1].

Kariera naukowa[edytuj | edytuj kod]

W 2005 roku na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie uzyskała stopień doktora nauk weterynaryjnych na podstawie rozprawy pt. Zakażenia bakteryjne przewodu pokarmowego u piskląt kurzych w okresie okołolęgowym oraz zastosowanie w celach ochronnych pałeczek Lactobacillus wytwarzających bakteriocyny[3][1], której promotorem był Marian Binek[4]. W tym samym roku została zatrudniona na tejże uczelni, a w 2019 roku uzyskała na jej Wydziale Medycyny Weterynaryjnej stopień doktora habilitowanego nauk rolniczych w dyscyplinie weterynarii na podstawie pracy pt. Lekooporność oraz różnicowanie molekularne gronkowców koagulazo-dodatnich izolowanych od zwierząt[3][1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Dr hab. Magdalena Kizerwetter-Świda, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2024-05-17].
  2. dr hab. Magdalena Kizerwetter-Świda [online], Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie [dostęp 2024-05-09].
  3. a b Dr hab. Magdalena Kizerwetter-Świda, [w:] portal „Ludzie Nauki”, MNiSW / OPI PIB [dostęp 2024-05-17].
  4. Zakażenia bakteryjne przewodu pokarmowego u piskląt kurzych w okresie okołolęgowym oraz zastosowanie w celach ochronnych pałeczek Lactobacillus wytwarzających bakteriocyny w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2024-05-14].