Marek Moszyński (fizyk)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marek Moszyński
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

21 września 1938
Warszawa

Data i miejsce śmierci

27 grudnia 2022
Warszawa

Profesor nauk fizycznych
Specjalność: fizyka techniczna
Alma Mater

Politechnika Warszawska Wydział Łączności

Doktorat

1969 – fizyka techniczna
Instytut Badań Jądrowych

Habilitacja

1971 – fizyka techniczna
Instytut Badań Jądrowych

Profesura

1981

Instytut

Narodowe Centrum Badań Jądrowych

Stanowisko

Profesor

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi (nadany dwukrotnie) Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Strona internetowa

Marek Moszyński (ur. 21 września 1938 w Warszawie[1], zm. 27 grudnia 2022 tamże[2]) – polski fizyk eksperymentator, profesor doktor habilitowany, inżynier, specjalista w technikach detekcji i spektrometrii promieniowania jądrowego[3].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Prof. Marek Moszyński ukończył studia na Wydziale Łączności Politechniki Warszawskiej w 1961 roku[1] i w tym samym roku rozpoczął pracę w Instytucie Badań Jądrowych w Świerku[1]. Tam w 1969 r. obronił pracę doktorską, w 1971 uzyskał stopień doktora habilitowanego i w 1972 otrzymał stanowisko docenta[1]. W roku 1981 otrzymał tytuł profesora, a następnie w tym samym roku stanowisko profesora w IBJ[1]. Po reorganizacji Instytutu w 1983 r. został kierownikiem Zakładu Elektroniki w Instytucie Problemów Jądrowych i pełnił to stanowisko do 1990 r. oraz ponownie w 1997 r. W latach 1998–2008 pracował w IPJ na stanowisku Zastępcy Dyrektora ds. Badawczo-Rozwojowych. Po kolejnej reorganizacji został profesorem w Narodowym Centrum Badań Jądrowych.

Zainteresowania naukowe[edytuj | edytuj kod]

Aktywność naukowa prof. Moszyńskiego była głównie związana z technikami i metodyką detekcji promieniowania jądrowego. Był światowym ekspertem w technikach scyntylacyjnych. Był członkiem zespołu, który opracował pierwszy tomograf PET z wykorzystaniem informacji o czasie przelotu kwantów anihilacyjnych[4] w LETI, Grenoble, oraz odkrył szybką składową impulsu świetlnego w scyntylatorze BaF2[5]. Wraz z Zespołem był zaangażowany w badania nowych nieorganicznych scyntylatorów, nowoczesnych fotodetektorów i różnorodnej problematyki detekcji scyntylacyjnej w fizyce oraz w zastosowaniu do medycyny nuklearnej oraz kontroli granic.

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Był autorem ponad 300 publikacji w referowanych czasopismach[6], głównie w Nuclear Instruments and Methods A[7] i IEEE Transactions on Nuclear Science[8] oraz JINST[9]. Indeks cytowań, WEB of Science, wykazuje ponad 8000 cytowań, w tym ok. 400 rocznie w ostatnich 5-ciu latach, oraz tzw. wskaźnik Hirscha równy 45.

Osiągnięcia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • W 1982 r. otrzymał nagrodę im. Von Hevesy[10] na Trzecim Światowym Kongresie Medycyny Nuklearnej i Biologii w Paryżu.
  • W 1989 r. został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[1].
  • W 2000 r. otrzymał, jako trzeci Europejczyk, amerykańską nagrodę Merit Award przyznaną przez IEEE/Nuclear and Plasma Science Society[11].
  • W 2005 r. został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[12].
  • W 2006 r. został wybrany IEEE Fellow.
  • W 2007 r. otrzymał w Kraju nagrodę Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w dziedzinie nauk stosowanych[10].
  • W 2015 r. został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[13].
  • W 2018 r. otrzymał nagrodę im. Prof. Glenna Knolla przyznaną również przez IEEE/Nuclear and Plasma Science Society[14][15].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. Tom V. Suplement A-Ż, wyd. Ośrodek Przetwarzania Informacji, Warszawa 2006, s. 575.
  2. ↑ Nekrolog: Marek Moszyński. wyborcza.pl. [dostęp 2023-01-12].
  3. ↑ Prof. Marek Moszyński w Narodowym Centrum Badań Jądrowych.
  4. ↑ Contribution of the time of flight information to the positron tomographic imaging.
  5. ↑ M. Laval, M. Moszyński, R. Allemand, E. Cormoreche, P. Guinet, R. Odru, J. Vacher, „Barium fluoride – inorganic scintillator for subnanosecond timing”, Nucl. Instr. Meth., 206, 1983, 169-176.
  6. ↑ Google Scholar – Lista publikacji prof. Marka Moszyńskiego.
  7. ↑ M. Moszyński, Publikacje w Nuclear Instruments and Methods A.
  8. ↑ M. Moszyński – publikacje w IEEE Transactions on Nuclear Science.
  9. ↑ About JINST.
  10. ↑ a b „Nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za wybitne osiągnięcia naukowe oraz naukowo-techniczne”.
  11. ↑ Nagroda Merit Award IEEE/Nuclear and Plasma Science dla prof. M. Moszyńskiego.
  12. ↑ M.P. z 2005 r. nr 66, poz. 920.
  13. ↑ M.P. z 2015 r. poz. 840.
  14. ↑ Nagroda IEEE NPSS im. Prof. Glenna Knolla, czyli moja przygoda z detektorami scyntylacyjnymi.
  15. ↑ Prof. Marek Moszyński nagrodzony przez IEEE NPSS.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Marek_Moszyński_(fizyk)&oldid=71655262”