Memorandum z Wannsee
Memorandum z Wannsee – dokument wyznaczający standardy zarządzania i upamiętniania byłych niemieckich obozów koncentracyjnych i zagłady przyjęty podczas forum eksperckiego, które odbyło się 7 kwietnia 2017 r. w Wannsee k. Berlina.
Tekst Memorandum z Wannsee ukazał się nakładem Ośrodka Badań nad Totalitaryzmami im. Witolda Pileckiego oraz Muzeum Auschwitz-Birkeanu w językach: angielskim francuskim, polskim i niemieckim[1].
Postanowienia[edytuj | edytuj kod]
Głównym celem Memorandum z Wannsee jest zwrócenie uwagi na konieczność stosowania standardów zarządzania i upamiętniania przez obozy koncentracyjne i ośrodki zagłady poza granicami Polski, polegające na odwzorowaniu ukształtowanych w Państwowym Muzeum Auschwitz-Birkenau praktyk – wyrażających tak ważne dla UNESCO zasady autentyzmu, zachowania integralności artefaktów i zbiorów archiwalnych oraz współpracy międzynarodowej[2].
Zebrani w Wannsee eksperci zgodzili się, że wpis niemieckiego nazistowskiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 1979 r. jest symbolem dla pozostałych byłych obozów i ośrodków zagłady położonych poza granicami Polski. W Memorandum z Wannsee eksperci wezwali do wdrażania przez inne państwa przyjętych standardów zarządzania i upamiętniania w największych obozach koncentracyjnych i ośrodkach zagłady poza granicami Polski[3].
Standardy zarządzania[edytuj | edytuj kod]
W Memorandum z Wannsee sygnatariusze wezwali do wdrażania przez inne państwa przyjętych standardów zarządzania i upamiętniania w największych obozach koncentracyjnych i ośrodkach zagłady poza granicami Polski, polegających na:
- odwzorowaniu ukształtowanych w Państwowym Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu praktyk – wyrażających tak ważne dla UNESCO zasady autentyzmu, zachowania
- integralności artefaktów i zbiorów archiwalnych oraz współpracy międzynarodowej; rozwijaniu działalności edukacyjnej z poszanowaniem prawdy oraz w duchu międzynarodowego dialogu i współpracy
- gromadzeniu i zachowaniu in situ artefaktów należących do Ofiar (tabliczek indentyfikacyjnych, butów, walizek etc.) i dokumentacji archiwalnej (dokumentów, zdjęć, filmów, map)
- utworzeniu pracowni konserwatorskiej in situ
- przeprowadzaniu badań archeologicznych we współpracy międzynarodowej i pod opieką rabiniczną
- funkcjonowaniu na przykładzie Międzynarodowej Rady Oświęcimskiej ciał doradczych oraz opiniujących, składających się z ekspertów
- prowadzeniu rzetelnych badań dotyczących zarówno Ofiar, jak i sprawców
- obowiązku zamieszczania na ekspozycjach stałych, w materiałach informacyjnych oraz na stronach internetowych czytelnej informacji o przynależności narodowościowej i państwowej Ofiar[4].
Sygnatariusze Memorandum[4][edytuj | edytuj kod]
- Centrum Światowego Dziedzictwa UNESCO
- Instytut Jad Waszem
- Fundacja Memoire de la Shoah
- International Coalition of Sites of Conscience
- Muzeum Holokaustu w Waszyngtonie
- Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego
- Ministerstwo Spraw Zagranicznych
- Ośrodek Badań nad Totalitaryzmami im. Witolda Pileckiego
- Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau
- Polski Komitet ds. UNESCO
- Narodowy Instytut Dziedzictwa
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ g, Aktualności / Muzeum / Auschwitz-Birkenau [online], auschwitz.org [dostęp 2018-02-13] (pol.).
- ↑ Wannsee Memorandum [online], s. 11.
- ↑ Międzynarodowy Dzień Pamięci o Ofiarach Holocaustu MKiDN - 2018 [online], www.mkidn.gov.pl [dostęp 2018-02-05] (pol.).
- ↑ a b Treść memorandów str.6.