Przejdź do zawartości

Michał Angelović

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Michał Angelović (serb. Михаило Анђеловић, grec. Μιχαήλ Ἄγγελος, zm. 1458) – serbski magnat greckiego pochodzenia, sprawujący urzędy wielkiego čelnika i wielkiego wojewody oraz krótko w 1458 roku członek Rady Regencyjnej w Despotacie Serbskim.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodu Filantropenosów, których przedstawiciele: Aleksy Angelos Filantropenos (ok. 1373-ok. 1390) i Manuel Angelos Filantropenos (ok. 1390-ok. 1393) władali Tesalią. Po podboju Tesalii przez Turków rodzina przeniosła się do Serbii do miejscowości Nove Brdo. Bratem Michał Angelovicza był Veli Mahmud Pasza[1]. Michał Angelović służył jako urzędnik na dworze serbskich despotów. W latach 40. uzyskał tytuł wielkiego čelnika (odpowiadający palatynowi). W 1456/1457 został wielkim wojewodą. Był ceniony na dworze serbskim ze względu na umiejętność negocjacji z Turkami, co wynikało z pozycji jego brata na dworze (był wielkim wezyrem)[2]. Od 3 lutego 1458 roku po śmierci Łazarza II Brankovicza został członkiem Rady regencyjnej obok Heleny Paleolog i Stefana V Ślepego. Z powodu intrygi Heleny został uwięziony i odstawiony jako jeniec na Węgry (31 marca 1458)[3]. Po jakimś czasie powrócił do Turcji.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Franz Babinger, Z dziejów imperium Osmanów. Sułtan Mehmed Zdobywca i jego czasy, przeł. Tadeusz Zabłudowski, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1977.
  • Piotr Wróbel, Krzyż i Półksiężyc. Zachodnie Bałkany wobec Turcji w latach 1444-1463, Kraków 2000.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Franz Babinger, Z dziejów imperium Osmanów. Sułtan Mehmed Zdobywca i jego czasy, przeł. Tadeusz Zabłudowski, Warszawa 1977, s. 119-120.
  2. Franz Babinger, Z dziejów imperium Osmanów. Sułtan Mehmed Zdobywca i jego czasy, przeł. Tadeusz Zabłudowski, Warszawa 1977, s. 152.
  3. Franz Babinger, Z dziejów imperium Osmanów. Sułtan Mehmed Zdobywca i jego czasy, przeł. Tadeusz Zabłudowski, Warszawa 1977, s. 164.