Michał z Kleparza
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| archidiakon przemyski | |
| Okres sprawowania |
1443-1448 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne | |
Michał z Kleparza (urodzony około 1410, zmarł 1476[1]) lub w marcu 1489[2]) – pierwszy archidiakon przemyski (w latach 1443-48), benedyktyn.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się na Kleparzu w Krakowie jako syn mieszczanina Franciszka. W 1429 zapisał się na Wydział Sztuk Uniwersytetu Krakowskiego. Stopień bakałarza uzyskał w 1432 roku. W latach 1443 do 1448 był archidiakonem przemyskim. W 1450 wstąpił do zakonu benedyktynów i osiadł w klasztorze św. Krzyża na Łysej Górze, w tym samym roku został opatem. Po pożarze opactwa w 1459 z wielką energią działał na rzecz odbudowy klasztoru oraz odtworzenia bezcennych zbiorów bibliotecznych, inicjując i dozorując kopiowanie bądź sprowadzenie wielu kodeksów. Na życzenie króla Kazimierza IV Jagiellończyka posłował w 1470 do Rzymu, odwiedzając po drodze Pragę, Drezno, Ratyzbonę, Wenecję i Florencję. Korzystając z darów króla i papieża, poszerzał włości i stan posiadania opactwa. Zmarł w klasztorze 27 grudnia 1476 roku[3].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Polski Słownik Biograficzny, t. 20, s. 623-624
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ wg biogramu w Polskim Słowniku Biograficznym
- ↑ wg badań Anny Łosowskiej
- ↑ Teresa Michałowska, Literatura polskiego Średniowiecza: leksykon, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 521, ISBN 978-83-01-16675-5 [dostęp 2023-09-29].