Przejdź do zawartości

Mirie it is while sumer ilast

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Manuskrypt z utworem „Mirie it is while sumer ilast” (prawa kolumna).

„Mirie it is while sumer ilast” (śrang. „Przyjemnie jest gdy lato trwa”, znana także pod krótszym tytułem „Mirie it is”) – średniowieczna angielska piosenka ludowa z XIII wieku. Jest jedną z najstarszych piosenek zachowanych w języku angielskim i jedną z niewielu średniowiecznych o charakterze nieliturgicznym. Jej autor jest nieznany. Została odnaleziona w drugiej połowie XIX wieku w psałterzu w Bibliotece Bodlejańskiej. Odkrycie upubliczniono w 1901. Frank Llewellyn Harrison jest autorem jej współczesnej aranżacji.

Utwór traktuje o tęsknocie za latem w obliczu nadchodzącej zimy. Tekst i melodia znane są tylko częściowo z jednego, niekompletnego manuskryptu i nie jest jasne, czy piosenka zawierała kolejne wersy czy strofy. Współczesna aranżacja została spopularyzowana dzięki ścieżce dźwiękowej brytyjskiego horroru Kult z 1973.

Tekst[edytuj | edytuj kod]

Transkrypcja i tłumaczenie
Oryginalny tekst średnioangielski Transkrypcja Wymowa (MAF) Współczesny angielski Polski

[M]Irie it iſ while ſumer
ilaſt ƿið fugheles ſong.
oc nu necheð ƿindeſblaſt
and ƿ[ed]er ſtrong. Ey ey
ƿhat þiſ nicht [iſ] long. And
ich ƿið ƿel michel wrong
ſoregh and murne and
[faſt.]

[M]Irie it is while sumer
ilast with fugheles song.
oc nu necheth windes blast
and w[ed]er strong. Ey ey
what this nicht [is] long. And
ich with wel michel wrong
soregh and murne and
[fast.]

mɪr̩iɛ ɪt ɪs hwiːlɛ sumɛr̩
ɪlast wɪð fuːxɛlɛs sɔŋg
ɔk nu nɛçɛθ wɪndɛs blast
and wɛder̩ str̩ɔŋɡ ɛi ɛi
hwat ðɪs nɪçt ɪs lɔŋg and
ɪç wɪð wɛl mɪçel wr̩ɔŋg
sɔr̩ɛx and mur̩nɛ and
fast

Merry it is while summer
lasts with birds' song.
But now nears wind's blast
and weather strong. Ah, ah,
how this night is long. And
I, with much wrong,
Sorrow and mourn and
fast.

Przyjemnie jest gdy lato
trwa z ptasią pieśnią
Ale już nadchodzą wietrzne podmuchy
i burzowa pogoda. Hej, hej,
ależ długa jest ta noc. A
ja, w wielkiej niesprawiedliwości
smucę się, i lamentuję, i
poszczę