Monika Rekowska
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data urodzenia |
1967 |
| doktor habilitowany nauk humanistycznych | |
| Specjalność: archeologia starożytnego Rzymu[1] | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
19 kwietnia 2000[1] – archeologia |
| Habilitacja |
26 marca 2014[1] – archeologia |
| Nauczycielka akademicka | |
| Uczelnia |
Uniwersytet Warszawski; Wydział Archeologii |
Monika Izabela Rekowska (Rekowska-Ruszkowska, ur. 1967[2]) – polska historyczka i archeolożka, dr hab. nauk humanistycznych, profesor uczelni Wydziału Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego[1][3].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1993 ukończyła studia archeologiczne na Uniwersytecie Warszawskim[3]. 19 kwietnia 2000 obroniła napisaną pod kierunkiem Tomasza Mikockiego pracę doktorską Starożytność Galii i Germanii w perspektywie polskich podróżników (XVII–XIX w.). 26 marca 2014 habilitowała się na podstawie pracy zatytułowanej W poszukiwaniu antycznej Cyrenajki… 200 lat badań na tle rozwoju zainteresowań archeologią w Europie (1706–1911)[1][3].
Jest zatrudniona na stanowisku profesora uczelni na Wydziale Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego. Członkini Komisji Archeologii Krajów Śródziemnomorskich Polskiej Akademii Umiejętności[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Dr hab. Monika Izabela Rekowska (Rekowska-Ruszkowska), [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2022-10-08].
- ↑ Rekowska-Ruszkowska, Monika 1967 [online], viaf.org [dostęp 2022-12-10].
- ↑ a b c dr hab. Monika Rekowska, prof. ucz.. ihs.uw.edu.pl. [dostęp 2022-10-08].