Muchołówka półobrożna
| Ficedula semitorquata[1] | |||
| (Homeyer, 1885) | |||
 Samiec | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
muchołówka półobrożna | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
Muchołówka półobrożna[4] (Ficedula semitorquata) – gatunek małego ptaka z rodziny muchołówkowatych (Muscicapidae). Gniazduje od południowo-wschodniej Europy po Azerbejdżan i Iran.
- Systematyka
Takson ten często bywał łączony w jeden gatunek z muchołówką białoszyją (F. albicollis)[5]. Nie wyróżnia się podgatunków[2][6].
- Morfologia
Długość ciała wynosi około 13 cm, masa ciała 8–17,2 g[2]. Jest podobna do muchołówki białoszyjej, ale zamiast obroży ma półobrożę[7].
- Zasięg występowania
Muchołówki półobrożne są wędrowne. Gniazdują w Albanii, Bułgarii, Grecji, Turcji i obszarze od Kaukazu i Zakaukazia na południe po północny i północno-zachodni Iran[2]. W 2011 po raz pierwszy stwierdzono lęg w Serbii[8]. Zimują we wschodnio-centralnej Afryce – od Sudanu Południowego na południe do zachodniej Tanzanii[2].
- Ekologia i zachowanie
Środowiskiem życia muchołówek półobrożnych podczas sezonu lęgowego są pasy lasów na zboczach górskich do około 2000 m n.p.m. z przewagą dojrzałych drzew zrzucających liście na zimę (zwłaszcza dębów i grabów), jak i również nadrzeczne i położone na bagnach lasy jesionów wąskolistnych (Fraxinus angustifolia). Zasiedlają również skupiska platanów wschodnich (Platanus orientalis). Sporadycznie gnieżdżą się w starych lub opuszczonych sadach, zagajnikach i plantacjach, parkach miejskich i dużych ogrodach albo zalesionych skrajach miast i wsi[9].
Muchołówki półobrożne zakładają gniazda w dziuplach dzięciołów, ale używają również budek lęgowych[9].
- Status
BirdLife International szacuje liczebność populacji na 58–350 tysięcy dorosłych osobników, ocenia trend populacji jako spadkowy. W latach 2005–2012 muchołówkę półobrożną IUCN klasyfikowała jako gatunek bliski zagrożenia (NT, Near Threatened), w 2015 klasyfikację zmieniono na gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern)[3][9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ficedula semitorquata, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d e Taylor, B., Christie, D.A. & Sharpe, C.J.: Semi-collared Flycatcher (Ficedula semitorquata). del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive, 2016. [dostęp 2016-10-14].
- ↑ a b Ficedula semitorquata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Saxicolinae Vigors, 1825 - kląskawki (wersja: 2019-10-12). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-04-09].
- ↑ Semi-collared Flycatcher (Ficedula semitorquata). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-06)]. (ang.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Chats, Old World flycatchers. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-04]. (ang.).
- ↑ Paul Sterry, Andrew Cleve, Andy Clements, Peter Godfellow: Ptaki Europy: przewodnik. Warszawa: 2007. ISBN 978-83-247-0818-5.
- ↑ Ružić M, Shurulinkov P, Daskalova G, Ralev A, Spasov L. & Popović M.. Semi-collared Flycatcher Ficedula semitorquata – a new breeding species in Serbia. „Ciconia”. 20, s. 72–76, 2011.
- ↑ a b c Species factsheet: Ficedula semitorquata. BirdLife International, 2021. [dostęp 2021-02-04]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).