Murańska Przełęcz
49°15′19″N 20°09′41″E/49,255278 20,161389
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
ok. 1340 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°15′19″N 20°09′41″E/49,255278 20,161389
| |
Murańska Przełęcz (słow. Muránske sedlo[1]) – szerokie obniżenie w grani głównej Tatr Bielskich, położone między Małym Muraniem a Muraniem[2]. W obniżeniu tym znajdują się trzy siodła (w kierunku od Małego Murania):
- Skrajna Murańska Przełęcz (ok. 1340 m),
- Pośrednia Murańska Przełęcz (ok. 1370 m),
- Zadnia Murańska Przełęcz (ok. 1370 m)
Nazwę tych przełęczy po raz pierwszy wprowadził Władysław Cywiński w 4 tomie przewodnika Tatry[3]. Między pierwszymi dwoma przełęczami znajdują się zalesione Murańskie Kopki (ok. 1390 m), zaś między dwoma ostatnimi Murańska Turnia (ok. 1400 m)[2]. Od południowej strony stoki spod tych przełęczy opadają w kierunku Polany pod Muraniem (Gałajdówki)[1].
Przełęcz była niegdyś używana jako dogodne połączenie żlebu Bujak (Bujakowego Żlebu) w Dolinie Jaworowej z Doliną Międzyścienną, stanowiła też dojście do Jaskini Murańskiej. Obecnie jest niedostępna dla turystów[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Tomasz Nodzyński, Marta Cobel-Tokarska: Tatry Wysokie i Bielskie: polskie i słowackie. Warszawa: ExpressMap, 2007. ISBN 978-83-60120-88-0.
- ↑ a b Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000. ISBN 83-01-13184-5.
- ↑ a b Władysław Cywiński, Tatry Bielskie, część zachodnia. Przewodnik szczegółowy, tom 4, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1997, ISBN 83-7104-015-6