Napełnialne kartridże
Treść tego artykułu brzmi jak reklama. |
Napełnialne kartridże (ang. Refillable Cartridges, RC) – pojemniki wielokrotnego napełniania do atramentowych drukarek i urządzeń wielofunkcyjnych. Po raz pierwszy zostały użyte przez firmę Lyson Digital Inks w 2000 roku[1]. W Polsce również są rozpowszechnione inne nazwy: kartridże wielokrotnego napełniania, wieczne kartridże (wkłady, naboje, tusze itp.).
Opis[edytuj | edytuj kod]
Napełnialne kartridże są kompatybilnymi kartridżami, natomiast posiadają specjalny chip samoresetujący. Gdy w kartridżach skończy się atrament, wyjęcie kartridży z drukarki do napełniania powoduje resetowanie chipów, po czym można je ponownie używać. Napełnialne kartridże są przystosowane do procesu napełniania i służą do obniżenia kosztów druku.
W porównaniu do systemu stałego zasilania atramentem, napełnialne kartridże mają mniejszą objętość – odpowiednio muszą być częściej napełniane, lecz atramentu będzie zużywane mniej. Kształtem i wyglądem napełnialne kartridże są identyczne z oryginalnymi kartridżami.
Zalety[edytuj | edytuj kod]
- stosowanie napełnialnych kartridży jest wspierane przez organizacje ekologiczne
- niski koszt
- łatwość instalacji i użytkowania
- zachowanie wysokiej jakości odbitek
Wady[edytuj | edytuj kod]
- niewielka pojemność kartridży, skutkiem czego jest konieczność częstego napełniania
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Brian Stoppee, Janet Stoppee: Stoppees’ Guide to Photography and Light: What Digital Photographers, Illustrators, and Creative Professionals Must Know. Focal Press, 2008, s. 475–8.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Karol Żebruń: Epson L800, L200 i L100: drukarki ze stałym zasilaniem tuszem. benchmark.pl, 2012-02-01. [dostęp 2012-07-21].