Przejdź do zawartości

National Education Association

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
National Education Association
Ilustracja
Główna siedziba NEA w Waszyngtonie
Państwo

 Stany Zjednoczone

Siedziba

Waszyngton

Data założenia

1857

Profil działalności

związek zawodowy

Członkowie

ok. 2 900 000 (2023)

Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, po prawej znajduje się punkt z opisem „National Education Association”
38°54′21″N 77°02′09″W/38,905791 -77,035884
Strona internetowa

National Education Association (NEA) – związek zawodowy działający w Stanach Zjednoczonych od 1857. Jest najliczniejszym związkiem zawodowym w kraju[1], w 2023 liczył ok. 2 900 000 członków[2]. Reprezentuje nauczycieli szkół publicznych i inny personel pomocniczy, wykładowców i pracowników szkół wyższych, emerytowanych nauczycieli i studentów szkół wyższych przygotowujących się do zostania nauczycielami[3].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

NEA zostało założone w Filadelfii w 1857 jako National Teachers Association (NTA)[4]. Zalmon Richards został wybrany pierwszym prezesem organizacji i przewodniczył pierwszemu spotkaniu organizacji w 1858[5]. Przez pierwsze stulecie swojej działalności organizacja miała charakter stowarzyszenia zawodowego, a nie związku zawodowego[6]. Nazwę National Education Association (NEA) nadano w 1870, kiedy organizacja połączyła się z American Normal School Association, National Association of School Superintendents i Central College Association[7].

Na początku XX wieku Narodowe Stowarzyszenie Edukacyjne należało do naczelnych zwolenników utworzenia Departamentu Edukacji Stanów Zjednoczonych[8].

Pod presją organizacji nauczycielskich, w latach 70. NEA przekształciło się z organizacji promującej edukację w związek zawodowy pracowników. W kolejnych dekadach stowarzyszenie nadal reprezentowało zorganizowanych nauczycieli i innych pracowników szkół w negocjacjach zbiorowych i lobbowało na rzecz progresywnej polityki edukacyjnej[6]. Program polityczny NEA często powoduje konflikt z konserwatywnymi grupami interesów. Oddziały stanowe NEA regularnie lobbowały u ustawodawców stanowych w celu uzyskania funduszy, starały się wpływać na politykę edukacyjną i składały pozwy sądowe[9].

Na szczeblu krajowym NEA lobbuje w Kongresie Stanów Zjednoczonych i agencjach federalnych oraz aktywnie uczestniczy w procesie nominowania kandydatów Partii Demokratycznej[10]. W latach 1989–2014 NEA wydało ponad 92 mln dolarów na wpłaty na kampanie polityczne, z czego 97% trafiło do Demokratów[11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Lyndsey Layton, Nation’s largest labor union: We want 2016 hopefuls talking about schools, „The Washington Post”, 9 kwietnia 2023, ISSN 0190-8286 [dostęp 2024-08-25] (ang.).
  2. Mike Antonucci, Mergers and Acquisitions: How NEA’s Membership Numbers Keep Going Up [online], 15 lutego 2023 [dostęp 2024-08-25] (ang.).
  3. FORM LM-2 LABOR ORGANIZATION ANNUAL REPORT [online], olmsapps.dol.gov [dostęp 2024-08-25] (ang.).
  4. National Education Association [online], Encyclopedia.com [dostęp 2024-08-25] (ang.).
  5. Eugene F. Provenzo jr., Asterie Baker Provenzo (red.), Encyclopedia of the Social and Cultural Foundations of Education, t. 3, SAGE Publications, 2008, s. 534, ISBN 978-1-4522-6597-1.
  6. a b Marjorie Murphy, Blackboard Unions: The AFT and the NEA, 1900-1980, Cornell Univ Pr, 1991, ISBN 978-0801423659.
  7. David Levinson, Peter Cookson, Alan Sadovnik (red.), Education and Sociology: An Encyclopedia, Routledge, 2002, s. 665, ISBN 978-0-8153-1615-2 [dostęp 2024-08-25] (ang.).
  8. Douglas J. Slawson, The Department of Education Battle, 1918-1932, University of Notre Dame, 2005 (Cushwa Studies in American Catholicism) [dostęp 2024-08-25] (ang.).
  9. Jon Shelton, Teacher Strike!: Public Education and the Making of a New American Political Order, University of Illinois Press, 21 marca 2017, ISBN 978-0-252-09937-3 [dostęp 2024-08-25].
  10. Glenn Burkins, Glenn R. Simpson, Teachers’ Unions Will Show Political Clout at Convention [online], wsj.com, 1996 (ang.).
  11. Organization Profiles [online], opensecrets.org [dostęp 2024-08-25] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]