Nebria belloti
| Nebria belloti | |
| Franz, 1954 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Rodzaj | |
| Podrodzaj | |
| Gatunek |
Nebria (Nebria) belloti |
Nebria belloti – gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych. Zamieszkuje góry na północnym zachodzie Hiszpanii.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1954 roku przez Herberta Franza na łamach „Koleopterologische Rundschau”. Jako miejsce typowe wskazano rejon góry Peña Trevinca w paśmie Montes de León na północy Hiszpanii. Epitet gatunkowy nadano na cześć botanika, Francisca Bellota[1].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Chrząszcz o ciele długości od 13 do 15 mm, dość tęgiej jak na przedstawiciela rodzaju budowy. Ubarwienie wierzchu ciała ma czarne z parą czerwonych kropek na ciemieniu, spodu ciała ciemnorudobrązowe, czułków i głaszczków czerwonobrązowe, ud i goleni czarniawobrązowe, a stóp nieco jaśniejsze. Szeroka głowa ma skronie za niewystającymi bocznie oczami niezwężone. Przedplecze ma wystające kąty przednie, ostre i tylno-zewnętrznie wystające kąty tylne oraz łukowato wykrojoną krawędź tylną. Obrzeżenia boków przedplecza są bardzo szerokie, wyraźnie szersze niż oczy, ku górze podwinięte. Podstawa i obrzeżenia przedplecza są punktowane, a jego dyskiem biegnie pośrodkowa, podłużna, ostro odciśnięta linia. Pokrywy mają trzecie międzyrzędzie z dwoma niewyraźnymi chetoporami (punktami szczecinkowymi) w tylnej połowie. Samiec ma stopy przedniej pary mocno rozszerzone, o członach drugim i trzecim znacznie szerszych niż długich[1].
Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]
Owad spotykany na rzędnych od 1700 do 1900 m n.p.m., powyżej linii drzew[1].
Jest gatunkiem palearktycznym, endemicznym dla gór Montes de León na północnym zachodzie Hiszpanii[2][3]. Znany jest tylko z dwóch masywów, Sierra del Teleno oraz Sierra de la Cabrera Baja. Współcześnie masywy te oddzielone są głębokimi dolinami Río Cabrera i Río Ería, jednak dawniej były połączone, o czym świadczy fakt ograniczonego do tych dwóch masywów zasięgu innych nielotnych biegaczowatych wysokogórskich, jak Haptoderus cantabricus pellegrinii i Nebria leonensis[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c H. Franz. Die nordwestiberischen Arten aus der Verwandtschaft der Nebria sobrina Schaufuss 1862 (Coleopt., Carabidae). „Koleopterologische Rundschau”. 32, s. 88-92, 1954.
- ↑ J.P. Zaballos, C. Jeanne: Nuevo Catálogo de los Carábidos (Coleoptera) de la Península Ibérica. 1994, s. 1-159, seria: Monografias Sociedad Entomológica Aragonesa.
- ↑ a b Thorsten Assmann, David W. Wrase, Juan M. Pérez Zaballos. A new species of Nebria Latreille, 1802 from the Montes de León, North-West Spain (Coleoptera, Carabidae, Nebriinae). „Graellsia”. 56, s. 63-69, 2000. DOI: 10.3989/graellsia.2000.v56.i0.310.