Nerites

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Nerites (gr. Νηρίτης) – postać w mitologii greckiej, syn Nereusa i Doris, brat Nereid.

Był młodzieńcem wielkiej urody. Pokochała go Afrodyta, wówczas mieszkająca jeszcze w morzu. Gdy bogini uleciała na Olimp, obdarzyła Neritesa skrzydłami, by wzniósł się wraz z nią. Ten jednak wzbraniał się przez odlotem, aż w końcu obrażona Afrodyta podarowała skrzydła swojemu synowi Erosowi, a Neritesa zamieniła w uczepionego do skały małża[1].

W innej wersji mitu Nerites był kochankiem Posejdona i podążał za nim na falach. Zazdrosny o szybkość, z jaką się przemieszczał, bóg Helios przemienił go w małża[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 250. ISBN 978-83-04-04673-3.