Nikołaj Niewriew
 Autoportret z 1858 | |
| Imię i nazwisko |
Nikołaj Wasiljewicz Niewriew |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
Nikołaj Niewriew ros. Николай Васильевич Неврев (ur. 1830 w Moskwie, zm. 3 maja?/16 maja 1904 w majątku Łyskowszczyna koło miasta Tołoczyn[1]) – rosyjski malarz.
Był synem moskiewskiego kupca, jednak w dzieciństwie ojciec zmarł, co spowodowało ubóstwo rodziny. Już w szkole musiał dorabiać pracując w kancelarii. W roku 1851 wstąpił do Szkoły Malarstwa, Rzeźby i Architektury w swoim rodzinnym mieście, studiując malarstwo m.in. u Michaiła Scottiego do 1855, jednakże nauki nie ukończył[2]. Początkowo tworzył głównie portrety, jednak w drugiej połowie lat 60. XIX w. oprócz nich namalował także szereg obrazów rodzajowych przedstawiających sceny z życia rosyjskich chłopów, ziemian i kupców[3]. Okres ten oceniany jest jako najważniejszy w twórczości artysty, powstały wtedy jego główne dzieła[4][5]. Od lat 70. zaczął tworzyć także liczne obrazy historyczne poświęcone wydarzeniom z dziejów Rosji[6]. Tematyka ta stała się wówczas wiodącą w jego twórczości[7]. W 1881 przystąpił do pieriedwiżników[8]. W 1887 został nauczycielem na macierzystej uczelni, pracując tam do 1890[9]. Pod koniec życia osiadł w swoim majątku Łyskowszczyna, gdzie zachorował psychicznie i popełnił samobójstwo[10]
Obrazy Niewriewa są w zbiorach Państwowego Muzeum Rosyjskiego i Galerii Tretiakowskiej. Szereg jego dzieł znajdujących się w Kijowskiej Galerii Obrazów (Київська картинна галерея) zostało zrabowanych przez Niemców podczas II wojny światowej[11].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Biogram w Wielkiej Encyklopedii Radzieckiej, 1974, tom 17, strona 397 [1]
- Biogram w: Szumowa M.N., 1984: Russkaja żiwopis sieriediny XIX wieka. Wyd. Isskustwo, Moskwa.