Nikołaj Owczarow
major | |
Miejsce urodzenia |
ZSRR |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
16 kwietnia 1945 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1928–1945 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska |
pomocnik szefa sztabu pułku, dowódca batalionu |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Nikołaj Owczarow (ur. w ZSRR, zm. 16 kwietnia 1945 nad rzeką Odrą) – żołnierz zawodowy, uczestnik II wojny światowej w szeregach Armii Czerwonej i Wojska Polskiego. Poległ w czasie forsowania Odry.
Do czasu powołania w 1928 roku do służby w Armii Czerwonej pracował jak górnik w kopalniach w rejonie Stalino. W czasie służby zasadniczej zaproponowano mu służbę zawodową. Po 10 latach służby został wykładowcą taktyki w szkole oficerskiej[1].
We wrześniu 1943 roku w stopniu kapitana został skierowany do armii polskiej utworzonej w ZSRR. Powierzono mu funkcję pomocnika szefa sztabu 4 pp. Następnie służył w 2 pal i 6 pp, biorąc udział w walkach o uchwycenie przyczółków na Wiśle i w walkach o Warszawę. Gdzie wraz z 6 pp zdobył bronioną przez armię niemiecką warszawską cytadelę. Następnie uczestniczył w walkach o przełamanie Wału Pomorskiego i forsowaniu rzeki Odry[2]. Poległ w czasie przeprawy ostrzeliwanej przez Niemców. Razem z nim poległ m.in. kpt. Aleksander Rybaczonek, zastępca dowódcy pułku do spraw politycznych[3]. Po zakończeniu wojny nazwisko Nikołaja Owczarowa umieszczono ta tablicy pamiątkowej zamocowanej na ścianie budynku w Częstochowie[4].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rydłowski 1971 ↓, s. 398.
- ↑ Rydłowski 1971 ↓, s. 399.
- ↑ Rydłowski 1971 ↓, s. 400.
- ↑ a b Rydłowski 1971 ↓, s. 401.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jerzy Rydłowski: Żołnierze lat wojny i okupacji. Warszawa: 1971.