Przejdź do zawartości

Nowosiółki (sielsowiet Wawiórka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nowosiółki
Навасёлкі
Новосёлки
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

lidzki

Sielsowiet

Wawiórka

Populacja (2009)
• liczba ludności


76[1]

Kod pocztowy

231323

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Nowosiółki”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po lewej znajduje się punkt z opisem „Nowosiółki”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Nowosiółki”
Ziemia53°51′33″N 25°04′08″E/53,859167 25,068889

Nowosiółki[2] (biał. Навасёлкі, Nawasiołki; ros. Новосёлки, Nowosiołki) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie lidzkim, w sielsowiecie Wawiórka, nad Dzitwą.

Współcześnie w skład wsi wchodzi także dawny zaścianek Mancewszczyzna.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W XIX i w początkach XX w. położone były w Rosji, w guberni wileńskiej, w powiecie lidzkim, w gminie Myto.

W dwudziestoleciu międzywojennym leżały w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie lidzkim, w gminie Myto/Wawiórka[3]. W 1921 wieś Nowosiółki liczyła 339 mieszkańców, zamieszkałych w 55 budynkach, wyłącznie Białorusinów. 237 mieszkańców było wyznania prawosławnego i 102 rzymskokatolickiego. Zaścianek Mancewszczyzna liczył 14 mieszkańców, zamieszkałych w 2 budynkach, w tym 8 Polaków i 6 Białorusinów. Wszyscy mieszkańcy Mancewszczyzny byli wyznania prawosławnego[3].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019. ISBN 978-83-254-2578-4.
  3. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]