Ordynacja Roska
Wygląd
Ten artykuł od 2012-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d0/Ro%C5%9B%2C_Patocki._%D0%A0%D0%BE%D1%81%D1%8C%2C_%D0%9F%D0%B0%D1%82%D0%BE%D1%86%D0%BA%D1%96_%281901-14%29.jpg/220px-Ro%C5%9B%2C_Patocki._%D0%A0%D0%BE%D1%81%D1%8C%2C_%D0%9F%D0%B0%D1%82%D0%BE%D1%86%D0%BA%D1%96_%281901-14%29.jpg)
Ordynacja Roska, ordynacja rodowa, założona testamentem przez Stefana Potockiego zm. (1910), bezpotomnego właściciela dóbr Roś koło Wołkowyska.
Zgodnie ze statutem, licząca ponad 9 500 ha ordynacja miała przejść na jego siostrzeńca, hrabiego Ksawerego Branickiego, posiadacza znacznych dóbr w Polsce, na Ukrainie i we Francji, który objął ją po zatwierdzeniu statutu przez cara.
Po 1920 r. większość majątku ordynacji znalazła się po stronie ZSRR. Statut ordynacji uznawano za niebyły, a drugi ordynat rozpoczął parcelowanie i wyprzedaż resztówek majątku (liczącego dalej setki hektarów). Dobra Roś z pałacem Potockich herbu Pilawa i formalnie dalej istniejąca ordynacja pozostały w rękach Branickich do 1939 r.
Ordynaci[edytuj | edytuj kod]
- Ksawery Branicki (1864-1926), I ordynat
- Adam Branicki (1892-1947), II ordynat, syn poprzedniego (nie używał tytułu)