Przejdź do zawartości

Późna wiosna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Późna wiosna
Banshun
Ilustracja
plakat filmowy
Gatunek

dramat

Rok produkcji

1949

Data premiery

19 września 1949

Kraj produkcji

Japonia

Język

japoński

Czas trwania

108 min

Reżyseria

Yasujirō Ozu

Scenariusz

Kogo Noda
Yasujirō Ozu

Główne role

Chishū Ryū
Setsuko Hara
Haruko Sugimura

Muzyka

Senji Itô

Zdjęcia

Yūharu Atsuta

Scenografia

Kisaku Itō

Montaż

Yoshiyasu Hamamura

Wytwórnia

Shochiku

Dystrybucja

Shochiku

Późna wiosna (jap. 晩春 Banshun) – japoński dramat filmowy z 1949 roku w reżyserii Yasujirō Ozu. Scenariusz został oparty na opowiadaniu Chichi to musume autorstwa japońskiego pisarza Kazuo Hirotsu. Film należy do tzw. trylogii Noriko, na którą składają się również Wczesne lato (1951) oraz Tokijska opowieść (1953).

Bohaterka Późnej wiosny, Noriko (Setsuko Hara), opiekuje się swoim owdowiałym ojcem Shukichim (Chishū Ryū). Jej otoczenie wywiera na nią presję, żeby wyszła za mąż, choć Noriko wciąż pragnie być przy ojcu.

Późna wiosna miała premierę 19 września 1949 roku. Zebrała pozytywne recenzje ze strony japońskiej prasy; była również siódmym najbardziej kasowym filmem wytwórni Shochiku[1]. Następnego roku dzieło Ozu otrzymało nagrodę Kinema Junpo dla najlepszego filmu japońskiego[1].

W 1972 roku Późna wiosna ukazała się również w Stanach Zjednoczonych, gdzie także została ciepło przyjęta. Roger Ebert nazwał dzieło Ozu „jednym z dwóch lub trzech najlepszych filmów Ozu, jakie kiedykolwiek nakręcił”[2], a zdaniem Dave'a Kehra Późna wiosna „zainaugurowała majestatyczny późny etap jego twórczości”[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Joo 2017 ↓, s. 152.
  2. Roger Ebert: Late Spring. 2005-02-13. [dostęp 2018-12-28].
  3. Dave Kehr, Late Spring, „Chicago Reader” [dostęp 2018-12-28] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Woojeong Joo, The Cinema of Osu Yasujiro: Histories of the Everyday, Edinburgh: Edinburgh University Press, 2007 (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]