Płyta Paszczaka
Wygląd
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b1/Mi%C4%99guszowieckie_Szczyty_%284%29.jpg/220px-Mi%C4%99guszowieckie_Szczyty_%284%29.jpg)
Płyta Paszczaka – duża skalna płyta na północnej ścianie Mięguszowieckiego Szczytu w polskich Tatrach Wysokich. Znajduje się na wysokości 1862 m[1]. Jest to lustro tektoniczne – olbrzymia, gładka, z daleka widoczna skała. Rozmiarami jest podobna do Lustra nad Czołówką, ale jest bardziej stroma, bardziej gładka i nie tak trawiasta. Przez Płytę Paszczaka prowadzi droga wspinaczkowa Traviata. Przejście Płytą Paszczaka to IV w skali tatrzańskiej. Pierwsze przejście: Alicja i Artur Paszczak, Andrzej Durkiewicz i Michał Zieliński 30 grudnia 1998 r.[2]
Autorem nazwy płyty jest Władysław Cywiński[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 2021-01-12] .
- ↑ a b Władysław Cywiński, Mięguszowieckie Szczyty. Przewodnik szczegółowy, tom 10, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2003, ISBN 83-7104-031-8