Przejdź do zawartości

PDCP

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

PDCP (ang. Packet Data Convergence Protocol) - protokół używany w sieciach komórkowych pracujących w standardach UMTS, LTE i 5G. PDCP znajduje się w Radiowym Stosie Protokółów, świadcząc usługi dla wyższej warstwy RRC oraz innych wyższych warstw płaszczyzny transferu danych użytkownika. Bezpośrednio pod protokołem PDCP znajduje się protokół RLC.

Główne funkcjonalności dostarczane przez warstwę PDCP:

  • transfer danych płaszczyzny użytkownika
  • transfer danych płaszczyzny kontrolnej
  • kompresja nagłówków pakietów
  • szyfrowanie pakietów
  • kontrola integralności pakietów

PDCP zostało opisane w specyfikacjach opublikowanych przez stowarzyszenie 3GPP:

  • TS 25.323 dla sieci UMTS
  • TS 36.323 dla sieci LTE
  • TS 38.323 dla sieci 5G

Maksymalny rozmiar zarówno SDU jak i PDU warstwy kontrolnej protokołu to 9000 bajtów (dla specyfikacji TS 38.323).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • "3G Evolution. HSPA and LTE for Mobile Broadband" Erik Dahlman, Stefan Parkvall, Johan Skold, Per Beming
  • RFC 3095 ↓

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Specyfikacje 3GPP

  • Specyfikacja 3GPP TS 25.323 "Packet Data Convergence Protocol (PDCP) specification" (Specyfikacja protokołu PDCP używanego w sieciach UMTS)
  • Specyfikacja 3GPP TS 36.323 "Packet Data Convergence Protocol (PDCP) specification" (Specyfikacja protokołu PDCP używanego w sieciach LTE)
  • Specyfikacja 3GPP TS 38.323 "Packet Data Convergence Protocol (PDCP) sepcification" (Specyfikacja protkołu PDCP używane w sieciach 5G)

Publikacje IETF