Przejdź do zawartości

PPG

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
PPG
Подвижное пулемётное гнездо (ППГ)
ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 ZSRR

Typ pojazdu

tankietka

Trakcja

gąsienicowa

Załoga

2

Historia
Prototypy

1940

Egzemplarze

1

Dane techniczne
Silnik

1 silnik gaźnikowy rzędowy PMZ
o mocy 16 KM

Transmisja

mechaniczna

Pancerz

8 – 20 mm

Długość

2,50 m

Szerokość

1,72 m

Wysokość

0,86 m

Prześwit

0,30 m

Masa

bojowa: 1 730 kg

Osiągi
Prędkość

18 km/h

Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 karabiny maszynowe DT kal. 7,62 mm
zapasem amunicji – 1535 pocisków
Użytkownicy
ZSRR

PPG (ros. Подвижное пулемётное гнездо) – prototyp tankietki konstrukcji radzieckiej z okresu II wojny światowej, w której załoga przyjmowała pozycję leżącą.

W 1940 wrócono w ZSRR do budowy tankietek. Stało się to po doświadczeniach wyniesionych z wojny z Finlandią, która pozornie wykazała konieczność posiadania tego typu sprzętu. Wojna toczyła się w trudnych warunkach terenowych. Niejednokrotnie też działania toczyły się na lodzie zamarzniętych zbiorników wodnych. Równocześnie przeciwnik niemal nie posiadał sprzętu pancernego. W tej sytuacji posiadanie "Ruchomych gniazd karabinów maszynowych" wydawało się mieć sens.

Pojazd oznaczony Obiekt 216 lub PPG został skonstruowany w marcu 1940 w Zakładach Kirowskich w Leningradzie. Został zbudowany jedynie prototyp.