Przejdź do zawartości

Passiflora anfracta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Passiflora anfracta
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

malpigiowce

Rodzina

męczennicowate

Rodzaj

męczennica

Gatunek

Passiflora anfracta

Nazwa systematyczna
Passiflora anfracta Mast & André
J. Linn. Soc., Bot. 20: 38 1883[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Passiflora anfracta Mast & André – gatunek rośliny z rodziny męczennicowatych (Passifloraceae Juss. ex Kunth in Humb.). Występuje endemicznie w Ekwadorze[4].

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Rośnie endemicznie w Ekwadorze na obszarze od prowincji Guayas na południu aż do prowincji Esmeraldas na północy. Uważa się, że może również występować w Kolumbii. Zasięgu występowania ogranicza się do wąskiego pasu mokrego lasu nadmorskiego, który rośnie równolegle do Andów[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Zielne, trwałe, mniej lub bardziej owłosione liany[5].
Liście
Klapowane, odwrotnie jajowate. Mają 1,4-10,3 cm długości oraz 5,1–18,3 cm szerokości, z ostrym lub tępym wierzchołkiem. Ogonek liściowy jest owłosiony i ma długość 3–45 mm. Przylistki są liniowe i mają długość 2–5 mm[5].
Kwiaty
Pojedyncze lub zebrane w parach. Działki kielicha są podłużnie owalne, białąwe i mają długość 0,9–1,7 cm. Płatki są podłużnie owalne, białe i mają długość 1,2–1,9 cm[5].
Owoce
Mają kulisty kształt. Są niebieskoczarne. Mają 1,9-2,5 cm średnicy[5].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Występuje w wilgotnym lesie nadmorskim na wysokości do 250 m n.p.m. Gatunek jest znany z pięciu subpopulacji[a][4].

Ochrona[edytuj | edytuj kod]

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych został zaliczony do kategorii EN – gatunków zagrożonych wyginięciem. Żadna z jego subpopulacji nie znajduje się na obszarach chronionych, jednak istnieje prawdopodobieństwo, że może występować w Rezerwacie ekologicznym Cayapas Mataje. Ograniczony zasięg do zamkniętej strefy wilgotnego lasu nadmorskiego sprawia, że jest to gatunek zagrożony wyginięciem, zwłaszcza że w południowej części jego występowania trwa szybki proces wylesiania wybrzeża Ekwadoru[4].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Pojęcie subpopulacji (podpopulacji) jest wprowadzane w przypadkach ocen zagrożenia populacji silnie rozczłonkowanych, co wzmaga wymieranie taksonu. W przypadkach, gdy subpopulacje są małe i w znacznym stopniu izolowane, rekolonizacja opuszczonych stanowisk jest mało prawdopodobna (zob. metapopulacja oraz J. Mitka, Metodyka oszacowania stopnia zagrożenia populacji roślin i ich siedlisk).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2013-04-15] (ang.).
  3. Passiflora anfracta Mast & André. The Plant List. [dostęp 2014-11-11]. (ang.).
  4. a b c d e P. Jørgensen, N. Pitman, Passiflora anfracta, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2014-11-11] (ang.).
  5. a b c d Passiflora anfracta. Plantes et botanique. [dostęp 2014-11-11]. (fr.).