Passion, Grace and Fire
| Wykonawcy albumu studyjnego | ||||
| Al Di Meola, John McLaughlin oraz Paco de Lucía | ||||
| Wydany | ||||
|---|---|---|---|---|
| Nagrywany |
październik–listopad 1982 Marcus Recording Studios | |||
| Gatunek | ||||
| Długość |
31:49 | |||
| Wydawnictwo | ||||
| Producent |
Al Di Meola | |||
| Oceny | ||||
| Album po albumie | ||||
| Al Di Meola | ||||
| ||||
| John McLaughlin | ||||
| ||||
| Paco de Lucía | ||||
| ||||
Passion, Grace & Fire – drugi album tria gitarowego w składzie: Al Di Meola, John McLaughlin i Paco de Lucía. W przeciwieństwie do ich pierwszego, nagranego prawie w całości na żywo albumu "Friday Night in San Francisco", ten krążek został nagrany w studiu[2].
Lista utworów[edytuj | edytuj kod]
w nawiasie kompozytor[5]
Strona pierwsza[edytuj | edytuj kod]
- "Aspan" (John McLaughlin) – 4:09
- "Orient Blue Suite" (Al Di Meola) – 7:08
- Part I
- Part II
- Part III
- "Chiquito" (Paco de Lucía) – 4:46
Strona druga[edytuj | edytuj kod]
- "Sichia" (Paco de Lucía) – 3:50
- "David" (John McLaughlin) – 6:30
- "Passion, Grace & Fire" (Al Di Meola) – 5:26
Muzycy[edytuj | edytuj kod]
- Al Di Meola – gitara akustyczna (gra kostką)
- John McLaughlin – gitara Yamaha typu Classical-Flamenco
- Paco de Lucía – gitara flamenco (gra paznokciami)[6]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Wydanie – Newbury Comics (ang.)
- ↑ a b Studia nagrań – Discogs (ang.)
- ↑ Producenci – Discogs (ang.)
- ↑ Passion, Grace & Fire - John McLaughlin, Al Di Meola, Paco [online], allmusic.com [dostęp 2024-04-25] (ang.).
- ↑ Kompozytorzy – Discogs (ang.)
- ↑ Twórcy – AllMusic (ang.)
