Paweł Orzeł
| Data i miejsce urodzenia |
13 grudnia 1985 |
|---|---|
| Narodowość | |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki |
Paweł Orzeł (ur. 13 grudnia 1985 w Madrycie) – pisarz, redaktor, tłumacz (z języka hiszpańskiego), z wykształcenia historyk sztuki[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Od 1992 r. mieszka w Warszawie. W 2010 r. ukończył studia w Instytucie Historii Sztuki na Uniwersytecie Warszawskim; wykładał w Instytucie Historii Sztuki UW, równocześnie przygotowywał w Instytucie Sztuki PAN pracę doktorską pod kierunkiem prof. Wiesława Juszczaka[2].
Publikował m.in. w „Twórczości”[3][4][5], „Wizjach”[6][7], „Małym Formacie”[8], „Kontekstach”[9][10], „eleWatorze”, „Migotaniach”, „Helikopterze”[11], „Tekstualiach”, „Dwutygodniku”, „Afroncie”.
Od początku istnienia współpracował z kwartalnikiem eleWator – do końca 2013 r. jako redaktor działu filmowego, od stycznia 2014 r. jako zastępca redaktora naczelnego i redaktor działu filmowego, od kwietnia 2014 r. jako redaktor działu filmowego i redaktor naczelny, od października 2015 r. do czerwca 2017 r. jako redaktor naczelny[12].
Od września 2017 r. jest redaktorem prowadzącym w Państwowym Instytucie Wydawniczym, gdzie współtworzy m.in. serię Polskiej Prozy Współczesnej, Prozy Dalekiego Wschodu[13], Małą Serię Przekładów Poetyckich[14][15][16][17][18].
Zajmując się spuścizną Henryka Berezy[19] opracował Alfabetyczność. Teksty o literaturze i życiu[20], zbiór tekstów poetyckich Sprawa wyboru oraz (pracując na podstawie rękopisów) Wypiski ostatnie[21][22][23].
Prowadzi też serię dzieł wybranych Pawła Hertza[24][25][26].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
- Defenestracja (My Book 2005)
- Nic a nic (FORMA 2009)[27][28]
- Cudzesłowa (FORMA 2010)[29]
- Ostatnie myśli (sen nie przyjdzie) (FORMA 2011)
- Arkusz [^pi^gmalion] (FORMA 2014)[30][31]
- Nadgody (Papierowy motyl 2017)[32]
- teksty seksualne (Fundacja Kultury Afront 2020)[33]
- Przedświty (PIW 2021)[34][35]
- teksty funeralne (Fundacja Kultury Afront 2022)
Przekłady[edytuj | edytuj kod]
- Francisco Javier Navarro Prieto, Piękny świat (PIW 2022)[36]
- Rosa Berbel, Dziewczynki zawsze mówią prawdę / Las niñas siempre dicen la verdad (Fundacja Duży Format 2023)
- Rosa Berbel, Planety fantomowe (PIW 2024)[37]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Paweł Orzeł: wróciłem do lektury Biblii i na nowo zachwyciłem się psalmami [online], PolskieRadio24.pl [dostęp 2021-09-28].
- ↑ Państwowy Instytut Wydawniczy – +-∞ | „Fragmenty...” Wiesława Juszczaka | opowiada red. Paweł Orzeł | Facebook. [dostęp 2021-09-28].
- ↑ Miesięcznik Twórczość » 831 [online] [dostęp 2021-09-28].
- ↑ Miesięcznik Twórczość » 853 [online] [dostęp 2021-09-28].
- ↑ Miesięcznik Twórczość » 895 [online] [dostęp 2021-09-28].
- ↑ podsenność (wokół kobiety) [online], Magazyn Wizje, 22 lipca 2019 [dostęp 2021-09-28].
- ↑ Paweł Orzeł | „Przedświty” (fragmenty) | Proza | Eksperyment | „Wizje” 3/2021 (14) [online], Magazyn Wizje, 23 lipca 2021 [dostęp 2021-09-28] (pol.).
- ↑ Mały Format / FRAGMENTY rozleniwionego boga [online], Mały Format, 20 marca 2018 [dostęp 2021-09-28].
- ↑ Numer 2015/3 (310) – Antropologia literatury – Konteksty. Polska Sztuka Ludowa. [online], www.konteksty.pl [dostęp 2021-09-28].
- ↑ Numer 2016/1 (312) – Świat obok nas – Konteksty. Polska Sztuka Ludowa. [online], www.konteksty.pl [dostęp 2021-09-28].
- ↑ Krzysztof Śliwka, Paweł Orzeł – Rozmawiają o czymś pozornie nieistotnym – Helikopter 10/2020 [online], Ośrodek Postaw Twórczych [dostęp 2021-09-28].
- ↑ wszyscy redaktorzy ‘eleWatora’ | eleWator [online] [dostęp 2021-09-28] (pol.).
- ↑ Państwowy Instytut Wydawniczy – WYZNANIE MASKI Yukio Mishima | Paweł Orzeł | Facebook. [dostęp 2021-09-28].
- ↑ Paweł Orzeł, redaktor w PIWie. [dostęp 2021-09-28].
- ↑ ODC. 2 PIW/onalia – wokół tomu „Scrabble” Tadeusza Dąbrowskiego. [dostęp 2021-09-28].
- ↑ PIW/onalia 2020 – wokół „Płynu Lugola”. [dostęp 2021-09-28].
- ↑ Miguel de Unamuno „Jak się tworzy powieść”. [dostęp 2021-09-28].
- ↑ PREMIERA: „Interpretacja filmów” Jacques Aumont. [dostęp 2021-09-28].
- ↑ Paweł Orzeł o Henryku Berezie | Agencja Informacyjna [online], 20 czerwca 2019 [dostęp 2021-09-28] (pol.).
- ↑ Państwowy Instytut Wydawniczy on Facebook Watch. [dostęp 2021-09-28].
- ↑ Telewizja Polska S.A, Odcinek 121 – Wojciech Chmielewski, Paweł Orzeł [online], warszawa.tvp.pl [dostęp 2021-09-28].
- ↑ Tajemnice orzechowej szafki – Archiwum Rzeczpospolitej [online], archiwum.rp.pl [dostęp 2021-09-28].
- ↑ PREMIERA: „Wypiski ostatnie” Henryka Berezy. [dostęp 2021-09-28].
- ↑ Pamięć i ład – Państwowy Instytut Wydawniczy [online], piw.pl [dostęp 2021-09-28].
- ↑ Wiersze zebrane – Państwowy Instytut Wydawniczy [online], piw.pl [dostęp 2021-09-28].
- ↑ Sedan – Państwowy Instytut Wydawniczy [online], piw.pl [dostęp 2021-09-28].
- ↑ Interesujący artykuł: BazHum – Paweł Orzeł – pisarz młodego pokolenia. Fragment opowiadania „Wciąż nic” (2004) ze zbioru opowiadań „Nic a nic” [online], bazhum.pl [dostęp 2021-09-28].
- ↑ Interesujący artykuł: BazHum – Wywiad z autorem [online], bazhum.pl [dostęp 2021-09-28].
- ↑ Paweł Orzeł, „Cudzesłowa” / Literatura / dwutygodnik.com [online], www.dwutygodnik.com [dostęp 2021-09-28].
- ↑ Arkadiusz Frania, Arkadiusz Frania: Kompleks Pigmaliona i skłonności Galatei [online], Salon Literacki [dostęp 2021-09-28].
- ↑ Mixcloud [online], Mixcloud [dostęp 2021-09-28].
- ↑ „Nadgody” Paweł Orzeł - [online], 2 sierpnia 2017 [dostęp 2021-09-28].
- ↑ Paweł Orzeł, „Teksty seksualne” | Recenzja | Wizje [online], Aktualnik, 2 stycznia 2021 [dostęp 2021-09-28] (pol.).
- ↑ Przedświty – Państwowy Instytut Wydawniczy [online], piw.pl [dostęp 2022-04-29].
- ↑ PREMIERA: „Przedświty” Paweł Orzeł. [dostęp 2021-09-28].
- ↑ Piękny świat – Państwowy Instytut Wydawniczy [online], piw.pl [dostęp 2022-04-29].
- ↑ Planety fantomowe – Państwowy Instytut Wydawniczy [online], piw.pl [dostęp 2024-04-24].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Książki Pawła Orła w wydawnictwie FORMA.