Przejdź do zawartości

Piesně Chwal Božskych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piesně Chwal Božských
Piesně Chwal Božských. Pjsně Duchownj Ewangelistské. Opět znowu přehlédnuté, zprawené, a shromážděné. Y ta ké mnohé w Nowě složené, z gruntu a zakladu Pjsem Swatých. Kecti a k chwale samého gediného wěčného Boha, w Trogicy blahoslawené. Také kupomocy a k službě y kupotěssenj w prawém Křesťanském Náboženstwj wssech Wěrných, milugjcých y Národ y Jazyk Cěský
Ilustracja
Egzemplarz ze zbiorów Biblioteki Raczyńskich w Poznaniu
Autor

Jan Roh

Tematyka

pieśni religijne, chrześcijańskie

Typ utworu

kancjonał

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Praga

Język

czeski

Data wydania

1541

Wydawca

Pavel Severín z Kapí hory

Piesně Chwal Božských. Pjsně Duchownj Ewangelistské. Opět znowu přehlédnuté, zprawené, a shromážděné. Y ta ké mnohé w Nowě složené, z gruntu a zakladu Pjsem Swatých. Kecti a k chwale samého gediného wěčného Boha, w Trogicy blahoslawené. Také kupomocy a k službě y kupotěssenj w prawém Křesťanském Náboženstwj wssech Wěrných, milugjcých y Národ y Jazyk Cěský[1]kancjonał braci czeskich autorstwa Jana Roha, teologa i biskupa czeskobraterskiego[2].

Czeskojęzyczne[3] dzieło Roha zostało po raz pierwszy wydrukowane w Pradze w 1541 przez Pavla Severína z Kapí hory, burmistrza Pragi i wydawcę publikacji czeskobraterskich. Księga liczy ponad trzysta kart, a tekst zamieszczono w dwóch kolumnach. Zilustrowano ją drzeworytami, z których ten na karcie tytułowej odbity jest na czarno i czerwono. Kancjonał mieści około pięćset pieśni na cały rok liturgiczny wraz z zapisami nutowymi. Są też pieśni na chrzciny, śluby i inne uroczystości[2].

Jedyny kompletny egzemplarz pierwszego wydania (1541) pozostaje w zbiorach Biblioteki Raczyńskich w Poznaniu. Pozostałe uległy zniszczeniu w okresie kontrreformacji. Jest świadectwem obecności braci czeskich w Wielkopolsce w XVI i XVII wieku. Należał najprawdopodobniej do Jana Ostroroga i był wyrazem wdzięczności za jego opiekę nad nimi[2].

Dzieło było później wznawiane, m.in. w 1561 w Szamotułach przez Aleksandra Augezdeckego[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]