Pietro Raimondi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pietro Raimondi
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 grudnia 1786
Rzym

Pochodzenie

włoskie

Data i miejsce śmierci

30 października 1853
Rzym

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Pietro Raimondi (ur. 20 grudnia 1786 w Rzymie, zm. 30 października 1853 tamże[1][2]) – włoski kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował w Conservatorio della Pietà de’ Turchini w Neapolu u Giacoma Tritta[1][2]. W latach 1807–1810 uczył muzyki w Genui[1]. Od 1824 do 1832 roku pełnił funkcję dyrektora teatrów królewskich w Neapolu[1][2]. W latach 1834–1852 był wykładowcą konserwatorium w Palermo[1][2]. W 1852 roku osiadł w Rzymie, gdzie został mianowany kapelmistrzem bazyliki św. Piotra na Watykanie[1][2].

Jego dorobek kompozytorski obejmuje ponad 50 oper, 22 balety, 8 oratoriów, 6 mszy, 4 requiem i szereg innych wokalnych utworów religijnych[1][2]. Należał do ostatnich kompozytorów operowych kultywujących tradycje szkoły neapolitańskiej, już za życia jego twórczość w kontekście nowych trendów reprezentowanych przez opery Rossiniego, Belliniego i Donizettiego uważano za przestarzałą[1]. Muzyka Raimondiego odznacza się kunsztowną techniką kontrapunktyczną i mistrzowskim operowaniem fugą[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 290. ISBN 978-83-224-0837-7.
  2. a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2909. ISBN 0-02-865530-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]