Pijanowice
![Ziemia](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e9/Geographylogo.svg/20px-Geographylogo.svg.png)
osada | |
![]() Spichlerz w dawnym folwarku w Pijanowicach | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności |
168 |
Strefa numeracyjna |
65 |
Kod pocztowy |
63-840[2] |
Tablice rejestracyjne |
PGS |
SIMC |
0371989 |
Położenie na mapie gminy Krobia ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu gostyńskiego ![]() | |
![]() |
Pijanowice – osada w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gostyńskim, w gminie Krobia.
Wieś szlachecka Pyanowice położona była w 1581 roku w powiecie kościańskim województwa poznańskiego[3].
W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość należała do wsi większych w ówczesnym pruskim powiecie Kröben (krobskim) w rejencji poznańskiej[4]. Pijanowice należały do okręgu gostyńskiego tego powiatu i stanowiły odrębny majątek, którego właścicielem była wówczas (1846) Ludwik Dzierzbicki[4]. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 149 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 16 dymów (domostw)[4].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa leszczyńskiego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 101032
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 939 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, Wielkopolska t. I, Warszawa 1883, s. 72.
- ↑ a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 232.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Pijanowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 123 .