Pistolet maszynowy LF 57
 LF 57 (bez magazynka) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Rodzaj | |
| Historia | |
| Prototypy | |
| Produkcja |
1957 – ?? |
| Dane techniczne | |
| Kaliber |
9 mm |
| Nabój | |
| Magazynek |
pudełkowy, 40 nab. |
| Wymiary | |
| Długość |
420 mm (z kolbą złożoną) |
| Długość lufy |
205 mm |
| Masa | |
| broni |
3,30 kg (niezaładowanej) |
| Inne | |
| Prędkość pocz. pocisku |
400 m/s |
| Szybkostrzelność teoretyczna |
450 - 470 strz/min |
| Zasięg skuteczny |
200 m |
LF 57 – włoski pistolet maszynowy kalibru 9 x 19 mm Parabellum skonstruowany i produkowany w firmie Luigi Franchi.
Pierwszy prototyp tej broni powstał w 1956 (LF 56). W następnym roku rozpoczęto produkcję seryjną dopracowanego modelu oznaczonego jako LF 57. W 1962 roku kilka tysięcy pistoletów maszynowych LF 57 zakupiła włoska żandarmeria. W tym samym roku powstała samopowtarzalna wersja z lufą długości 406 mm (Police Model 1962) opracowana specjalnie na rynek amerykański.
Opis techniczny[edytuj | edytuj kod]
Pistolet maszynowy LF 57 działa na zasadzie odrzutu zamka swobodnego. Zamek w kształcie odwróconej litery "L" (dłuższe ramię znajduje się nad lufą), z nieruchomą iglicą. LF 57 strzela z zamka otwartego, mechanizm spustowy bez przerywacza umożliwia strzelanie wyłącznie seriami. Jedynym bezpiecznikiem jest samoczynny bezpiecznik umieszczony z przodu chwytu, wyłączany po mocnym ujęciu chwytu dłonią. Komora zamkowa tłoczona z blachy. Zasilanie z magazynków o pojemności 40 naboi. Kolba składana na lewą stronę komory zamkowej.