Przejdź do zawartości

Pleea tenuifolia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pleea tenuifolia
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

żabieńcowce

Rodzina

kosatkowate

Rodzaj

Pleea

Gatunek

Pleea tenuifolia

Nazwa systematyczna
Pleea tenuifolia Michx.
Fl. Bor.-Amer. 1: 248 (1803)
Synonimy
  • Tofieldia tenuifolia (Michx.) Utech
  • Ennearina pleiana Raf.[3]

Pleea tenuifolia Michx. – gatunek roślin z monotypowego rodzaju Pleea w rodzinie kosatkowatych, występujący w południowo-wschodnich Stanach Zjednoczonych, na terenie stanów Alabama, Floryda, Karolina Północna i Karolina Południowa[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Średniej wielkości, sitopodobne rośliny zielne.
Liście
Rośliny tworzą kilka odziomkowych liści właściwych, wąsko-równowąskich, o długości do 50 cm i szerokości do 5 mm, z krótkimi pochwami liściowymi.
Kwiaty
Na pojedynczym pędzie kwiatostanowym powstaje 3-8-kwiatowy groniasty kwiatostan o długości od 5 do 20 cm. Na pędzie występują 3 liście, o długości 2–7 cm, okalające pęd i 3 mniejsze podsadki (3,5–8 mm) wolne lub zrośnięte z pędem na prawie całej długości, tworzące okrywę szypuły. Szypułki o długości od 1 do 3,5 cm. Kwiaty obupłciowe, o okwiecie pojedynczym, zbudowanym z białych do żółtawych, równowąskich lub równowąsko-lancetowatych listków o wymiarach 9–17×2–4 mm. Zewnętrzny okółek nieco dłuższy i szerszy od wewnętrznego. Nitki pręcików o długości do 5,5 mm. Główki pręcików o długości do 4 mm. Zalążnia wąsko stożkowata, o długości około 5 mm. Szyjka słupka o długości od 1 do 1,8 mm.
Owoce
Torebki o długości 5,5–9 mm, twarde. Nasiona czerwonawo-brązowe, o długości 1–1,5 mm[4].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Rozwój
Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od późnego lata do jesieni.
Siedlisko
Zasiedla sawanny oraz tereny podmokłe (pocosin) i bagienne, na wysokości od 0 do 100 m n.p.m.
Genetyka
Liczba chromosomów 2n = 30[4].

Nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Toponimia nazwy naukowej
Nazwa naukowa rodzaju została nadana na cześć Auguste Plée, francuskiego botanika, badacza flory Ameryki Południowej. Epitet gatunkowy w języku łacińskim oznacza "wąskolistna"[5].
Nazwy zwyczajowe
Roślina w XIX-wiecznym polskim opracowaniu Ignacego Czerwiakowskiego "Opisanie roślin jednolistniowych lekarskich i przemysłowych" została wymieniona pod nazwą "miałka"[6]

Zagrożenie i ochrona[edytuj | edytuj kod]

Gatunek został uznany w Stanach Zjednoczonych za pozornie bezpieczny (status G4), bardzo zagrożony przez przekształcanie gruntów, fragmentację siedlisk oraz w mniejszym stopniu gospodarkę leśną[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2011-01-25] (ang.).
  3. a b Rafaël Govaerts: World Checklist of Selected Plant Families. The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2011-01-27]. (ang.).
  4. a b Flora of North America. Vol. 26. Liliaceae. [dostęp 2011-01-27].
  5. D. Gledhill: The names of plant. Cambridge ; New York: Cambridge University Press, 2008, s. 306. ISBN 978-0-521-86645-3.
  6. Ignacy Rafał Czerwiakowski: Opisanie roślin jednolistniowych lekarskich i przemysłowych. Kraków: 1852, s. 494.
  7. Comprehensive Report Species: Pleea tenuifolia. NatureServe. 2010. NatureServe Explorer: An online encyclopedia of life [web application]. Version 7.1.. [dostęp 2011-01-26].