Pluskowęsy (powiat golubsko-dobrzyński)
Wygląd
Na mapach: 53°10′22″N 18°56′42″E/53,172778 18,945000
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (III 2011) |
407[2] |
Strefa numeracyjna |
56 |
Kod pocztowy |
87-410[3] |
Tablice rejestracyjne |
CGD |
SIMC |
0845312 |
Położenie na mapie gminy Kowalewo Pomorskie | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu golubsko-dobrzyńskiego | |
53°10′22″N 18°56′42″E/53,172778 18,945000[1] |
Pluskowęsy – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie golubsko-dobrzyńskim, w gminie Kowalewo Pomorskie.
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
Wieś królewska położona była w 1664 roku w starostwie golubskim[4]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa toruńskiego.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) wieś liczyła 407 mieszkańców[2]. Jest czwartą co do wielkości miejscowością gminy Kowalewo Pomorskie.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Według rejestru zabytków NID[5] na listę zabytków wpisane są:
- kościół parafialny pw. św. Jana Chrzciciela z XIV w., nr rej.: A/362 z 22.04.1930
- zespół dworski z 4 ćw. XIX w.:
- dwór, nr rej.: A/910/1 z 22.02.1980
- park, nr rej.: A/910/2 z 26.11.1984.
-
Dwór
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 102176
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 944 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Opis królewszczyzn w województwach chełmińskim, pomorskim i malborskim w roku 1664, wydał Józef Paczkowski, Toruń 1938, s. 9.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo kujawsko-pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 marca 2024, s. 34 [dostęp 2016-05-21] .