Przejdź do zawartości

Podosphaera leucotricha

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Podosphaera leucotricha
Ilustracja
Konidia
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

patyczniaki

Rząd

mączniakowce

Rodzina

mączniakowate

Rodzaj

Podosphaera

Gatunek

Podosphaera leucotricha

Nazwa systematyczna
Podosphaera leucotricha (Ellis & Everh.) E.S. Salmon
Mem. Torrey bot. Club 9: 40 (1900)
Biała grzybnia na liściach jabłoni

Podosphaera fusca (Ellis & Everh.) E.S. Salmon – gatunek grzybów należący do rodziny mączniakowatych (Erysiphaceae)[1]. Wywołuje chorobę o nazwie mączniak prawdziwy jabłoni[2].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Podosphaera, Erysiphaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Synonimy[3]:

  • Albigo leucotricha (Ellis & Everh.) Kuntze 1898
  • Albugo leucotricha (Ellis & Everh.) Kuntze 1892
  • Oidium farinosum Cooke 1887
  • Oidium mespili Cooke 1887
  • Sphaerotheca leucotricha Ellis & Everh. 1888

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Grzybnia trwała, cienka, rozpostarta, zbudowana ze strzępek o szerokości 3,5–5 μm. Strzępki są rozgałęzione z przegrodami. Zarodniki konidialne typu oidium w długich łańcuchach na krótkim konidioforze. Są bezbarwne, elipsoidalne, lub mniej lub bardziej kuliste, o rozmiarach 22–30 × 15–20 μm. Appressorium brodawkowate. Klejstotecja w grupach. Są kuliste, czasami gruszkowate, o szerokości 70–105 μm. Przyczepki dwóch rodzajów: jeden rodzaj wyrasta z wierzchołka klejstotecjum, drugi z jego podstawy. Przyczepki wierzchołkowe w liczbie 3–11, ale najczęściej 3–5, są 3–7 razy dłuższe od średnicy klejstotecjum, proste, sztywne. Mają grubość 6–10 μm, ciemnobrązowy kolor w kierunku podstawy i jaśniejszy w części szczytowej. Są pojedyncze, bardzo rzadko tylko dichotomicznie 1–2 razy rozgałęzione na wierzchołku. Przyczepki u podstawy klejstotecjum są szczątkowe, krótkie, mniej lub bardziej kręte, pojedyncze lub nieregularnie rozgałęzione. Mają jasnobrązową barwę. Worki podłużne, jajowate, o rozmiarach 55–70 × 44–55 μm. Powstaje w nich po 8 jajowatych lub elipsoidalnych askospor o rozmiarze 22–26 × 12–15 μm[4].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Jest szeroko rozprzestrzeniony. Występuje w Europie, Azji ((Chiny, Indie, Izrael, Japonia, ZSRR), niektórych regionach Afryki (Kenia, Rodezja, RPA, Tanzania), Australii i Nowej Zelandii, Ameryce Północnej (Kanada, USA), Ameryce Południowej (Argentyna, Brazylia, Chile, Kolumbia, Peru). W Europie jest pospolity[4].

Pasożyt rozwijający się na jabłoni, brzoskwini, pigwie i głogowniku, Prunus ilicifolia, Spiraea bumalda. Odnotowano występowanie również na migdałach[4].

Gatunki podobne[edytuj | edytuj kod]

Charakterystyczną cechą Podosphaera leucotricha są jego przyczepki – bardzo długie i nierozgałęziające się. Ta cecha pozwala mikroskopowo odróżnić ten gatunek od innych w rodzaju Podosphaera[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Index Fungorum [online] [dostęp 2020-12-09].
  2. Joanna Marcinkowska, Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, ISBN 978-83-09-01048-7.
  3. Species Fungorum [online] [dostęp 2016-11-04].
  4. a b c d Podosphaera leucotricha [online], Mycobank [dostęp 2015-11-04].