Portal:Biologia/Człowiek i medycyna
Wygląd
Elektroencefalografia (EEG) - nieinwazyjna metoda diagnostyczna służąca do badania bioelektrycznej czynności mózgu. Badanie polega na odpowiednim rozmieszczeniu na powierzchni skóry czaszki elektrod, które rejestrują zmiany potencjału (odprowadzenia jednobiegunowe) lub różnice w potencjale różnych części mózgu (odprowadzenie dwubiegunowe) i po odpowiednim ich wzmocnieniu tworzą z nich zapis - elektroencefalogram. Jeśli elektrody umieści się bezpośrednio na korze mózgu (np. podczas operacji) badanie nosi nazwę elektrokortykografii (ECoG).
W standardowym badaniu umieszcza się 19 z 10 - 20 zalecanych przez Międzynarodową Federację EEG:
- osiem elektrod nad każdą półkulą
- trzy elektrody w linii pośrodkowej
Są one oznaczane:
- siedem elektrod na korą płatów czołowych: Fp1, Fp2, F3, F4, F7, F8, Fz
- trzy elektrody na granicy płatów ciemieniowych i czołowych: C3, C4, Cz
- trzy elektrody nad płatami ciemieniowymi: P3, P4, Pz
- cztery elektrody nad płatami skroniowymi: T3, T4, T5, T6
- dwie elektrody nad płatami potylicznymi: O1, O2
Oraz dwie elektrody obojętne przymocowane do płatka ucha: A1, A2