Portal:Fantastyka

Fantastyka – gatunek literacki, a także filmowy, komiksowy, gier a niekiedy i malarstwa. Polega ona na kreowaniu świata przedstawionego, który w całości, lub w części różni się od rzeczywistości, na przykład przez dodanie elementów nadnaturalnych, lub stworzonej przez autora technologii.

Edytuj zawartość portalu

Wybrany artykuł

Klub fantastyki to formalna bądź nieformalna grupa, a często nawet stowarzyszenie skupiające osoby o zainteresowaniach związanych z szeroko pojętą fantastyką. W wielu krajach, w tym w Polsce, znaczna część klubów fantastyki deklaruje swoją przynależność do fandomu.

W Polsce organizacją, która koordynuje niektóre aspekty działalności klubów fantastyki jest Fandom Polski. Większość z nich organizuje konwenty, zapraszając na nie pisarzy i twórców, ale także wydawców i osoby zajmujące się promowaniem fantastyki.

W niektórych klubach, jak np. w ŚKF osoby chcące być członkami muszą regularnie opłacać składki. Inne kluby mają charakter bardziej otwarty, część z nich nie posiada nawet własnego lokalu. Niektóre kluby, jak np. GKF mają charakter federacyjny, zrzeszając kilka bądź kilkanaście autonomicznych klubów fantastyki.

Czytaj więcej...

Wybrana grafika

Okładka angielskiego wydania Wędrówki Childe Harolda z roku 1825

Wybrany cytat

A bez fantasy teraz dziecka płci męskiej na dobrego człowieka nie wychowasz. To jedyny obszar etycznie czysty w dzisiejszym świecie, pomimo że nie istnieje. Agnieszka Topornicka, Cała zawartość damskiej torebki.

Wybrana biografia

Nancy Kress (ur. 20 stycznia 1948 w Buffalo w stanie Nowy Jork) – amerykańska pisarka science fiction i fantasy.

Studiowała w SUNY w Plattsburgh i potem pracowała jako nauczycielka w szkole podstawowej do 1973. Zaczęła pisać, gdy zajmowała się wychowywaniem dzieci. W latach 80. pracowała w agencji reklamowej i pisała w wolnych chwilach. Od roku 1990 pisarstwo jest jej głównym zajęciem.

Jej pierwsze opowiadanie The Earth Dwellers ukazało się w czasopiśmie Galaxy w grudniu 1976 roku. Chociaż jej pierwsze trzy powieści były utworami fantasy, to prawie wszystkie następne powieści należały do gatunku science fiction; wróciła do fantasy cyklem Kroniki duszorośli. Jej utwory były wielokrotnie nominowane i nagradzane, m.in. mikropowieść Hiszpańscy żebracy z roku 1990, która stała się podstawą powieści o tym samym tytule, otrzymała zarówno nagrodę Hugo jak i Nebulę.

Nancy Kress przede wszystkim tworzy realistyczne historie umiejscowione w bliskiej przyszłości będącej wiarygodną ekstrapolacją teraźniejszości. W swojej twórczości często porusza problemy inżynierii genetycznej i w mniejszym stopniu sztucznej inteligencji.

Czytaj więcej...

Czy wiesz

... że Juliusz Verne podarował nowozelandzkim chłopcom dwa lata wakacji (na zdjęciu okładka książki).
... że Edmund Wnuk-Lipiński wydał w okresie PRL powieść z gatunku fantastyki socjologicznej o stosunkach społecznych w społeczeństwie totalitarnym.
... że kolorowa flaga Marsa reprezentuje przyszłość i została zapożyczona z trylogii Kima Stanleya Robinsona.
... że islandzki lodowiec Snæfellsjökull dzięki Juliuszowi Vernowi zdobył sławę jako "brama do podziemnego świata".
... że we wcześniejszych wersjach scenariuszy Gwiezdnych Wojen, Luke Skywalker miał nazwisko Starkiller.

Wybrany serial telewizyjny

Goście (cz. Návštěvníci) - czechosłowacki serial science-fiction z roku 1983. Jego twórcami byli Jindřich Polák i Ota Hofman. Serial liczył 15 odcinków.

Fabuła

W XXV wieku ludzkość żyje w całkowitym pokoju i harmonii. Jednak w roku 2484 potężny komputer zwany CML (Centralny Mózg Ludzkości) wykrywa, że Ziemi grozi zagłada spowodowana przez lecącą w jej stronę potężną kometę. Podczas zebrania Rady Ziemi profesor historii Filip wpada na pomysł posłużenia się notatkami genialnego matematyka z przełomu XX i XXI wieku - Adama Bernaua, który jest twórcą teorii o przesunięciu kontynentów. Celem wyprawy w przeszłość do roku 1984 jest odzyskanie zaginionego zeszytu z dzieciństwa Bernaua, w którym zapisał podstawy swego dzieła. Filip sądzi, że w tamtych notatkach znajdował się wzór, który uratowałby ludzkość. W swoich wspomnieniach Bernau napisał, że zeszyt ten spłonął w pożarze jego domu w mieście Kamenice, jednak do końca nigdy nie był tego pewny. Do pomocy Filipowi w ekspedycji CML wybiera jego studentkę - pacyfistycznie nastawioną zoolingwistkę Emilię Fernandez, lekarza-kobieciarza Jacques’a Michella oraz prosto myślącego technika Leo Kane’a. Czwórka członków wyprawy kryptonim „Adam 84” otrzymuje nowe tożsamości jako grupka czeskich geodetów - Jan Richard, Káťa Jandová, Michal Noll i Emil Karas. Podczas swej podróży grupa napotyka się na różne problemy i zabawne sytuacje, a także poznaje zwyczaje życia w małym miasteczku w komunistycznej Czechosłowacji. Okazuje się też, że poszukiwany naukowiec w swym dzieciństwie znacznie odbiegał od modelu stereotypowego, wzorowego ucznia, zaś jego wielki nauczyciel, samotny staruszek Alois Drchlik jest równie nietuzinkową osobistością.

Czytaj więcej...

Wybrany film

Literatura

Karolina Haka-Makowiecka, Marta Makowiecka, Małgorzata Węgrzecka, pod red. Andrzeja Z. Makowieckiego, Leksykon fantastyki. Postacie, miejsca, rekwizyty, zjawiska, Wyd. Muza SA, Warszawa 2009.
Andrzej Niewiadowski, Antoni Smuszkiewicz, Leksykon polskiej literatury fantastycznonaukowej, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 1990, ISBN 83-210-0892-5
Энциклопедия фантастики.Кто есть кто. Под ред. Вл. Гакова - Минск: Галаксиас, 1995 - 694с.
Robert Reginald. Contemporary Science Fiction Authors
Twentieth-Century Science-Fiction Writers.Edited by Curtis C. Smith- London, 3rd edition, 1993
Brian M. Stableford - Science Fact and Science Fiction: An Encyclopedia -London: Routledge, 2006 [encyclopedia]
http://sf-encyclopedia.uk/fe.php
The Encyclopedia of Science Fiction (ang.)
http://www.sf-encyclopedia.com/category/culture/publication#articlesB
David William Pringle. The Ultimate Encyclopedia of Science Fiction: The Definitive Illustrated Guide (London: Carlton, 1996) [encyclopedia: hb/photographic]
Sam Lundwall. Bibliografi över science fiction & fantasy 1741-1996 ["Bibliography of Science Fiction & Fantasy 1741-1996"] (Stockholm, Sweden: Lundwall Fakta & fantasi, 1997) [bibliography: hb/]
Sam Lundwall.Illustrerad bibliografi over science fiction & fantasy 1741-1973. ["Illustrated Bibliography of Science Fiction & Fantasy, 1741-1973"] (Stockholm, Sweden: Lindqvist, 1974) [bibliography: hb/]
James Edwin Gunn. Inside Science Fiction: Essays on Fantastic Literature (San Bernardino, California: The Borgo Press, 1992) [nonfiction: coll: hb/]
George Reginald Turner. The Unrelenting Gaze: George Turner's Non-Fiction: A Selection (Collingwood, Victoria: SF Commentary 76, 2000) [nonfiction: coll: pb/Ditmar]
Sheldon Ronald Jaffery. Horrors and Unpleasantries: A Bibliographical History and Collector's Price Guide to Arkham House (Bowling Green, Ohio: Bowling Green University Popular Press, 1982) [nonfiction: hb/Gary Drumm]
Antoni Smuszkiewicz, Zaczarowana gra. Zarys dziejów polskiej fantastyki naukowej, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 1982.

Strony internetowe

Wy możecie dodawać tutaj strony internetowe poświęcone fantastyce

Nagrody w dziedzinie fantastyki

Wybrany wyróżniony artykuł

Rayman – komputerowa gra platformowa z 1995 roku, która powstała na podstawie projektu francuskiego twórcy gier komputerowych Michela Ancela. Produkcją gry zajęło się francuskie studio Ubi Pictures (obecnie znane jako Ubisoft Montpellier), a opublikowała ją firma Ubisoft.

Bohaterem gry jest tytułowy człekokształtny twór składający się z sześciu oddzielonych od siebie kończyn. Jego celem jest odzyskanie Wielkiego Protonu skradzionego przez Mr. Darka, od tego artefaktu zależy ład baśniowej krainy. Rozgrywka w Raymanie jest podzielona na 18 poziomów, podczas których tytułowy bohater zdobywa stopniowo nowe zdolności, dające możliwość łatwiejszego poruszania się po terenie gry oraz pokonywania przeciwników.

Przy programowaniu narzędzi do produkcji gry Ancelowi pomagał Frédéric Houde. Ancel w 1992 roku przedłożył wydawnictwu Ubisoft projekt planowanej produkcji. Projekt spotkał się z akceptacją Ubisoftu, a dalszy proces tworzenia Raymana trwał trzy lata. Pierwotnie gra ukazała się na konsolach PlayStation, później zaś została przekonwertowana na kilka innych platform sprzętowych i zebrała wiele pozytywnych recenzji wśród krytyków. Przez kilka tygodni od publikacji sprzedaż Raymana osiągnęła aż 400 tysięcy egzemplarzy. Ilustracją sukcesu tej gry jest to, że w samej Wielkiej Brytanii nabywców znalazło łącznie 5 milionów sztuk.

Czytaj więcej...

Wybrany artysta fantastyczny

Remedios Varo (ur. 16 grudnia 1908 w Anglès, zm. 8 października 1963 w Meksyku) – hiszpańska malarka surrealistyczna i artystka fantastyczna.

Jej obrazy określane są jako surrealistyczne, mistyczne i religijne. Często zawierają ukryte znaczenia symboliczne. Do najsłynniejszych dzieł należy Stworzenie ptaków (Creación de las aves). Artystka przedstawiła na nim siedzącą w pracowni kobietę przebraną w kostium sowy. Spod jej pędzla ulatują ptaki; ożywia je światło padające z widocznej za oknem gwiazdy, rozszczepiane przez trójkątny pryzmat.

Czytaj więcej...

Kartka z kalendarza

11 maja

Urodzili się:

Louis Geoffroy (1803-1858) • Alfred Stevens (1823-1906) • Jean-Léon Gérôme (1824-1904) • Park Benjamin (1849-1922) • W. P. Chipman (1854-1937) • Van Tassel Sutphen (1861-1945) • Weatherby Chesney (1865-1944) • Edward Lucas White (1866-1934) • Francis A. Adams (1874-1975) • Alfred Ollivant (1874-1927) • Leo E. Miller (1887-1952) • Thomas F. Tweed (1890-1940) • Leonard Cline (1893-1929) • Arthur Inman (1895-1963) • Carola Oman (1897-1978) • Emile C. Tepperman (1899-1951) • Max Plaisted (1902-1956) • Salvador Dali (1904-1989) • Ezra Gerson Gotthelf (1907-1981) • Denys Lionel Page (1908-1978) • Irwin Shapiro (1911-1981) • Robert Jungk (1913-1994) • Ernest Chiriacka (1913-2010) • Maurice Nahum (1916-1994) • Eugenia Miller (1916-2012) • C. M. Woodhouse (1917-2001) • Richard P. Feynman (1918-1988) • Sheila Burnford (1918-1984) • William Miller (1920-1961) • (1920-1961) • Albert van Hoeck (1920-1993) • Zilpha Keatley Snyder (1927-2014) • Stanley Elkin (1930-1995) • Kamau Brathwaite (1930) • Haskell Barkin (1933-2013) • Hans-Eberhard Ernst (1933) • M. Ibraghimbekov (1935) • Muriel Dobbin (1935) • Gordon Benson, Jr. (1936-1996) • Peter Breggin (1936) • Gwen Davis (1936) • Stephanie Tessler (1940) • Ulf Miehe (1940-1989) • Roger Robert Lovin (1941) • Peter Sis (1949) • Nicole Davidson (1949) • Juanita Havill (1949) •Peter Riva (1950) • Elizabeth Engstrom (1951) • Dirk Wittenborn (1951) • Mike Lupica (1952) • Pierre Gévart (1952) • D. G. Sandru (1953) • The Duchess Of Northumberland (1958) • Andrzej Tadeusz Mazurkiewicz (1963-2008) • Marty Chan (1965) • Tymber Dalton (1971) • Jess Kaan (1974) • Sascha Lobo (1975) • Alter S. Reiss (1976) • Erin Hoffman (1981) • Michelle Birbeck (1983)

Zmarli:

William Dean Howells (1837-1920) • Laura Dayton Fessenden (1852-1924) • Frank Frankfort Moore (1855-1931) • H. C. Bunner (1855-1896) • Amyas Northcote (1864-1923) • Eliot Crawshay-Williams (1879-1962) • E. V. Rieu (1887-1972) • Aryan Kelton (1892-1957) • Litzka Raymond (1901-1996) • John Morrison (1904-1998) • Hugh Venning (1905-1984) • J. B. S. Fullilove (1912-1966) • Bill Peet (1915-2002) • Zenna Henderson (1917-1983) • Alvah Reida (1920-1975) • Frankie Thomas (1921-2006) • John S. Sharnik (1923-2002) • John White (1924–2002) • Alberto Vanasco (1925-1993) • John Robert Russell (1927-2007) • Michael J. Bird (1928-2001) • Jef Geeraerts (1930-2015) • Tony DeZuniga (1932-2012) • Jeff Torrington (1935-2008) • Pat Booth (1943-2009) • Douglas Adams (1952-2001) • Glen Orbik (1963-2015)

Wybrany utwór literacki

Wybrany komiks

Kajko i Kokosz – seria komiksów autorstwa Janusza Christy, która stała się jego najpopularniejszym dziełem. Bohaterami komiksu są tytułowi Kajko i Kokosz, dwaj słowiańscy wojowie, mieszkający w grodzie kasztelana Mirmiła. Ich głównymi wrogami są Zbójcerze pod komendą Hegemona i jego zastępcy Kaprala. Do innych ważnych bohaterów komiksu należą: żona Mirmiła, Lubawa, mały Smok Miluś, czarownica Jaga i jej mąż – zbój Łamignat oraz ciamajdowaty zbójcerz Oferma.

Pierwszy pasek z ich przygodami ukazał się w „Wieczorze Wybrzeża” w 1972 i zawierał części historii Złote prosię, wydanej później pod zmienionym tytułem Złoty puchar. Kolejnymi wydanymi w ten sposób tomami były: Szranki i konkury i Woje Mirmiła. Wkrótce autor przeszedł do „Świata Młodych”. Jedna historia ukazała się w magazynie „Relax”, dwie kolejne zostały od razu wydrukowane w formie albumowej. Kolejne albumy wydawano do 1990. Niedługo później twórca przestał rysować ze względu na pogarszający się stan zdrowia. W lutym 2003 wydawnictwo Egmont Polska rozpoczęło reedycję serii.

Od 2016 roku pojawia się oficjalna kontynuacja serii zatytułowana „Kajko i Kokosz – Nowe Przygody”, stworzona przez innych autorów.

28 lutego 2021 na platformie Netflix miała miejsce premiera serialu animowanego, który docelowo ma składać się z 26 odcinków, zaś produkcja ma zakończyć się w 2022 roku.

Czytaj więcej...